Εκδρομή στο βουνό...

Το Σάββατο, κάναμε μαζί με φίλους μια πολύ ωραία εκδρομή στο βουνό στα Άνω Πορόϊα,τα οποία βρίσκονται στον Δήμο Κερκίνης στον Νομό Κιλκίς.
Η φύση καταπληκτική,πολλά τρεχούμενα νερά ενώ υπήρχε η δυνατότηττα να περιηγηθούμε στο δάσος με άλογα.
Δυστυχώς είχαμε την μικρή και δεν μπορέσαμε να ανεβούμε στα συμπαθητικά αλογάκια που υπήρχαν για αυτόν τον σκοπό.
Αποζημιωθήκαμε όμως με τα υπέροχα φαγητά που δοκιμάσαμε, σε ταβέρνα της περιοχής (από τις πολλές που υπάρχουν στο χωριό).
Γενικά το Σάββατο ήταν μια καλή μέρα για όλη την οικογένεια...
Θα το ξαναπροσπαθήσουμε!

Λογοκρισία...

Πολύ ωραία πράγματα...
Η λογοκρισία στο διαδίκτυο σε όλο της το μεγαλείο...
Ο φασισμός είναι πάλι εδώ...

Πως αλλάζει ο καιρός...!

Τι γίνεται τελικά στην ζωή...
Αυτοί που ήθελαν να με εξωθήσουν σε "οικιοθελή" παραίτηση για προσωπικούς λόγους τώρα τους απομονώνουν...
Τελικά η αλαζονεία είναι επικίνδυνη αλλά και μεγάλη παγίδα...
Για όλους μας...

Θρασυδειλία...

Δεν θα ασχοληθώ πολύ σήμερα, γιατί πιστεύω ότι το σημερινό post είναι μία συνέχεια (αλλά και τέλος ίσως...) μιας ιστορίας βρώμικης.
Μια ιστορία (ή υστερία...)κατά την οποία η ανθρώπινη βλακεία βρίσκει τελικά τους εκφραστές της.
Το να θέλουν να σε "διώξουν" από μια δουλειά (χωρίς λόγο...) το βρίσκω και φυσικό.
Το να θέλουν να σε διώξουν όμως, χωρίς να σου δώσουν την αποζημίωση για να μην την χρεωθούν (και λερωθεί η φήμη τους) το βρίσκω τουλάχιστον ηλίθιο...
Νομίζουν ότι ζούμε στον Μεσαίωνα...
Στον Μεσαίωνα ζείτε εσείς,αλλά δεν το έχετε καταλάβει!

Ψωμιάδης...

Έχουν ήδη περάσει δύο μέρες από τις Νομαρχιακές και βουλευτικές εκλογές, και θέλοντας να κάνω μια πιο ήρεμη και ψυχρή αποτίμηση των αποτελεσμάτων που αφορούν μόνο τον Νομό Θεσ/νίκης (για την υπόλοπη Ελλάδα δεν με ενδιαφέρει) μπορώ να πω τα εξής.
Ο Ψωμιάδης είναι ο απόλυτος νικητής (με τις ψήφους και του ΛΑΟΣ βέβαια) με μεγάλη σχετικά διαφορά, σχετικά με τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες (κουμπάροι,επιχειρήσεις της συζύγου,φραπεδόμαγκες κλπ)πριν τις εκλογές.
Τα συμπεράσματα που προκύπτουν-από την δική μου οπτική γωνία-βέβαια είναι ότι τελικά ο κόσμος χρειάζεται τέτοιου είδους πολιτικούς, που να κάνουν το "χαβαλέ" μαζί τους,να "πουλάνε" ψευτομαγκιά σε δημοσιογράφους και πολιτικούς αντιπάλους,να δείχνουν την εικόνα του καλού οικογενειάρχη και τέλος να προκαλούν το γέλιο του κόσμου κάνοντας ότι είναι δυνατόν...
Αυτά είναι τελικά μερικά από τα κριτήρια του κόσμου και με αυτά ψηφίζει...

Αεροδρόμιο (?)...Μακεδονία

Πρόσφατα, και συγκεκεριμένα την περασμένη Δευτέρα χρειάστηκε να μεταβώ αεροπορικώς στην Αθήνα για κάποιες συγκεκριμένες δουλειές και να επιστρέψω την ίδια μέρα.
Ο καιρός ήταν πολύ βροχερός, και δυσχέραινε ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Το άσχημο όμως δεν ήταν αυτό, αλλά η κατάσταση που επικρατεί στο αεροδρόμιο Μακεδονία...
Οι απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις στο Check in με πολύ μεγάλο χρόνο αναμονής που έσπαγε τα νεύρα όλων των ταξιδιωτών και που προκαλούσε αλγεινή εντύπωση.
Ανεκπαίδευτοι αστυνομικοί στον έλεγχο χειραποσκεύων.Εδώ θα ήθελα να σταθώ λίγο παραπάνω.Αστυνομικός υπεύθυνος-υποτίθεται- για την ασφάλεια, να μην μπορεί μιλήσει έστω τα στοιχειώδη αγγλικά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συννενοηθεί με Άγγλο τουρίστα για το αν ο τελευταίος είχε παραδώσειτο κινητό του ή όχι γαι έλεγχο.Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι όταν ο Άγγλος του είπε ευχαριστώ (αφού μάντεψε επιτυχώς την σκέψη του αστυνομικού, ο αστυνομικός ούτε που του απάντησε.
Το κερασάκι την τούρτα ήταν όμως τα σπασμένα πλακάκια που υπήρχαν στις σκάλες καταά την κάθοδο των επιβατών μετά τον έλεχγο των εισητηρίων-για να πάρουμε τα λεωφορεία-όπου έπρεπε να περπατάς με αρκετή προσοχή για να μην πέσεις από ένα τόσο μεγάλο ύψος...
Το ερώτημα βέβαια που μου έμεινε, χωρίς να βρω την απάντηση ήταν το εξής.
Μήπως τελικά δεν έπρεπε να εισχωρήσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να μην χαλάσουμε και την εικόνα της, σε αυτούς που πραγματικά την γνωρίζουν την ζουν και εργάζονται μέσα σε αυτήν...?


Y.Γ. Η φωτογραφία είναι από το αεροδρόμιο της Στοκχόλμης, μην τρέφετε και αυταπάτες...

Ο Νομάρχης....

Όπως θα δείτε στο προφίλ, μου κατοικώ στην Θεσσαλονίκη (με ένα λάμδα παρακαλώ...) και τελευταία ακούω να γίνονται πολλές συζητήσεις για τον Ψωμιάδη και για το πιθανό ενδεχόμενο επανεκλογής του.
Ο κόσμος που παραπονιέται είναι πάρα πολύς,δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσοι είναι.
Επίσης είναι κόσμος όλων (ναι, και από τον χώρο της Ν.Δ.) των πολιτικών αποχρώσεων, που εκφράζονται με τα πλέον αρνητικά σχολια για τον νομάρχη.
Το ερώτημα μου είναι λοιπόν, πώς γίνεται και ο Ψωμιάδης να θεωρείται ο πιθανός μελοντικός για την επόμενη τεραετία νομάρχης (βάση δημοσκοπήσεων πάντα) και πάρα πολύς κόσμος να είναι αρνητικός ως προς το πρόσωπο του...
Και οι πολιτικοί παράγοντες της πόλης τι κάνουν...?
Μήπως η στάση του Ψωμιάδη να "συμφέρει" κάποιους στην θεσσαλονίκη για να αποκομίσουν προσωπικά (πολιτικά) οφέλη...?

Ελλάδα...

Βλέποντας σήμερα το βράδυ τα τελαυταία λεπτά της εκπομπής του Λάκη Λαζόπουλου στον Alpha το Αλ Τσαντίρι Νιουζ, μου έκαναν εντύπωση οι σκέψεις του καλλιτέχνη σχετικά με τα ανάμικτα συναισθήματα που προκαλεί η χώρα μας σε πολλούς από εμάς...
Η αφορμή ήταν η κατάσταση που επικρατεί σε κάποιο ΙΚΑ όπου καινούρια μηχανήματα που είναι έτοιμα για να λειτουργήσει ένα πλήρες ακτινολογικό τμήμα παραμένουν στα κουτιά τους αχρησιμοποίητα.
Θα ήταν παράλογιο βέβαια να μιλήσουμε και για διορισμό ιατρού ακτινολόγου, (εδώ δεν δίνουν την άδεια να λειτουργήσουν τα μηχανήματα...) που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει πολλά περιστατικά, να αποσυμφόριζε τα νοσοκομεία αλλά και να γλύτωνε αρκετό κόσμο από άσκοπες μετακινήσεις και έξοδα...
Ούτε λόγος βέβαια για μια συνάντηση με τους αρμόδιους του ΙΚΑ (πρέπει να ασχοληθούν και με τα γαλακτοκομικά τους...)
Έλεγε λοιπόν ο Λαζόπουλος ότι η χώρα αυτή δίνει τόσες πολλές απογοητεύσεις που σου ρίχνει το ηθικό και πολλές φορές νιώθεις κουρασμένος, αηδιασμένος και έτοιμος να δραπετεύσεις από αυτήν...
Όμως κάθε φορά που βγαίνουμε στο εξωτερικό δεν "βλέπουμε" την στιγμή για να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας,στην Ελλάδάρα μας...
Τα παράξενα αυτά συναισθήματα λοιπόν τα έχω νιώσει και εγώ κατά την πολυετή απουσία μου για σπουδές στο εξωτερικό, όπου πάντα είχαμε στο μυαλό την "Ελλάδα μας", την "πατρίδα μας".
Κάθε φορά όμως που αυθόρμητα γινόταν η σύγκριση με την γενική κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη (τουλάχιστον σε επίπεδο υπηρεσιών) ερχόντουσαν κύματα κατάθλιψης σε συνδυασμό με θυμό.
Στο τέλος δίναμε και μια "ανομολόγητη" υπόσχεση μεταξύ μας να προσπαθήσουμε-έστω ατομικά-να διορθώσουμε την κατάσταση ο καθένας στον μικρόκοσμο του...
Η απογοήτευση μετά την επιστροφή...?
Μεγάλη...