Είναι μερικές φορές, που ένα μόνο τηλεφώνημα, από ένα «άγνωστο» σχετικά πρόσωπο μπορεί να σου δώσει, μια απερίγραπτη ικανοποίηση…
Για να εξηγούμαι καλύτερα, πρόκειται για μια κλήση που δέχθηκα την προηγούμενη εβδομάδα (και ακόμα την σκέφτομαι…) από μια ιατρό, την οποία την οποία την επισκεπτόμουν αρκετές φορές, για επαγγελματικούς λόγους.
Οι διάλογοι είναι οι εξής…:
Εγώ: Παρακαλώ…?
Ιατρός : Ναι. παρακαλώ τον κύριο Γρ…..?
Εγώ: Ο ίδιος…
Ιατρός : Χάρη ,καλησπέρα ,είμαι η κυρία Μα…,σε ενοχλώ μήπως…?
Εγώ: Κυρία Μα…,αλλοίμονο, τι λέτε… ?
Ιατρός : Χάρη ,εδώ και λίγες μέρες έμαθα για τον λόγο της απουσίας σου, και γιατί δεν έρχεσαι άλλο να μας δεις…Λυπήθηκα κιόλας πολύ, δεν έπρεπε…
Εγώ: Δεν πειράζει κυρία Μα…,συμβαίνουν αυτά, στην ζωή υπάρχουν και απρόοπτα …
Ιατρός :Τώρα… από δουλειά , τι κάνεις…?
Εγώ: Έχω βρει δουλειά και εκπαιδεύομαι- μάλιστα με πετυχαίνετε στην Αθήνα- στα καινούρια προϊόντα…
Ιατρός : Μπράβο Χάρη, χαίρομαι ίσως να είναι καλύτερα…
Εγώ: …και βέβαια είναι καλύτερα, κυρία Μα…
Ιατρός : Πάντως να ξέρεις Χάρη όπως το συζήτησα, και με άλλους συναδέλφους μου στεναχωρεθήκαμε, γιατί μας ήσουνα τόσο αγαπητός….
Εγώ: Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια κυρία Μα…με συγκινείτε, αληθινά…
Ιατρός : Θα σου πω και κάτι άλλο Χάρη… Σε αυτόν τον ενάμισυ χρόνο άφησες το στίγμα σου το οποίο θα το θυμόμαστε…
Εγώ: …..
Ιατρός : Σε χαιρετώ τώρα και ελπίζω να έρθεις να μας δεις…
Εγώ: ΣΙΓΟΥΡΑ , θα έρθω να σας δω κυρία Μα…,σίγουρα…!
Ίσως, είναι η τελευταία αναφορά, που κάνω σχετικά με την άσχημε εμπειρία που έζησα η οποία όμως όπως θα είδατε,από τα παραπάνω είχα ένα αίσιο αλλά και καλύτερο τέλος…
Μερικές φορές ίσως, μας χρειάζεται να περνάμε από δύσκολες καταστάσεις για να δούμε ποιοι μας εκτιμούν…
Εγώ ,το είδα …
ΤΕΛΟΣ…
