Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 29, 2008

Όταν χάνεται η επαφή με την πραγματικότητα...





Ο τίτλος αναφέρεται σε μία προσωπική εμπειρία που είχα την προηγούμενη εβδομάδα. Συγκεκριμένα παρουσίαζα την διπλωματική εργασία για το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο ΕΑΠ (στην Διοίκηση Μονάδων Υγείας).
Το περιστατικό αφορά έναν "καθηγητή" ο οποίος μάλλλον έχει χάσει την επαφή με τη πραγματικότητα. Στη εργασία λοιπόν, υπήρχαν τα αποτελέσματα για την ποιότητα υγείας που έχουν ορισμένοι ασθενείς με αιματολογικά-ανοσολογικά προβλήματα.
Η ένσταση του ήταν, ότι οι ασθενείς παρουσίαζαν αρκετά "υψηλά"-και δυσανάλογα κατά την γνώμη του-αποτελέσματα βάση του ερωτηματολογίου (το οποίο συμπληρωνόταν με την μέθοδο της προσωπικής συνέντευξης).
Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι οι ασθενείς - οι οποίοι μπορούν να έχουν μια κατά τα άλλα φυσιολογική ζωή-δεν έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας,όπως αφόδευσης ,ούρησης (!!!) (τις οποίες περιελάμβανε το ερωτηματολογιο).Οι απορίες του ήταν, ότι αδυνατούσε να σκεφτεί πώς μπορούσαν να αισθάνονται -εκτός της κύριας πάθησης τους- καλά.Δεν σκέφθηκε ότι ίσως, να μην δίνουν τόση σημασία για την σοβαρότητα άλλων πιθανών ενοχλήσεων...
Ενοχλήσεις που για άλλους ανθρώπους-ιδίως αυτούς οι οποίοι δεν έχουν προσβληθεί από σοβαρές ασθένειες να θεωρούνται πολύ μεγάλο "αθεράπευτες"...
Αδιανόητο για τον καθηγητή να σκεφτεί, ότι οι καρκινοπαθείς μπορούν να είναι και αυτόνομοι αλλά και να μπορούν να κάνουν με ευκολία κάποιες συνηθισμένες ασχολίες...Βλέπετε τα νούμερα και οι αριθμοί -που είχε αυτός- έλεγαν διαφορετικά πράγματα και καταστάσεις...
Αυτά είναι λοπόν τα αποτελέσματα, όσων αποκόπτονται από τη πραγματικότητα και περιχαρακώνονται στον δικό τους μικρόκοσμο. Έναν μικρόκοσμο που συνεχώς τους απομονώνει και τους αδρανοποιεί αποξενώνοντας τους από τη υπόλοιπη κοινωνία.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008

Η οικονομία και οι "γκουρού" της ...


Όλοι γνωρίζουμε τις τελευταίες μέρες τι γίνεται-λίγο ή πολύ- στην παγκόσμια οικονομία με τις πρόσφατες(αλλά και μελλοντικές) πτωχέυσεις ασφαλιστικών εταιρειών αλλά και επενδυτικών τραπεζών.

Το κοινό στοιχείο είναι ότι η μεγάλη πλειοψηφία αυτών δραστηριοποιούνται κυρίως στην Αμερικανική αγορά. Μια αγορά που αποτελεί δείκτη (γιατί άλλωστε ?) για την παγκόσμια ευμάρεια (εξαιρουμένου του Τρίτου κόσμου φυσικά) ενώ για άλλους αποτελεί την Μέκκα του Παγκόσμιου Καπιταλισμού.

Ίσως δεν ξέρουμε αν πρόκειται γαι ένα οικονομικό κραχ όμοιο με αυτό του
1929,αλλά ένα είναι το σίγουρο. Οι μεγάλοι μανατζερς-για άλλους "γκουρού" της οικονομίας - που διεύθυναν τους κολοσούς αυτους απέτυχαν, και μάλιστα απτετυχαν οικτρά.Δεν μπόρεσαν να προβλέψουν τις εξελίξεις, οι οποίες κατά τα άλλα δεν ήταν και τόσο παραπλανητικές ώστε να τους εξαπατήσουν...

Η αιτία ήταν ότι παρασύρθηκαν από την απληστία για μεγαλύτερα κέρδη υποκύπτοντατ στην αριθμολαγνεία των μετοχών που διαχειρίζονταν, προσπαθώντας -με κάθε κόστος -να αυξήσουν τα μερίδια αγοράς τους "χαρίζοντας" δάνεια στον κόσμο. Δάνεια σε ανθρώπους, οι οποίοι ήταν σίγουρο ότι δεν θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στην εξόφληση των δανειακών απαιτήσεων...

Το αποτέλεσμα γνωστό, με χιλάδες-όπως φαίνεται απολύσεις-και πτωχεύσεις εταιρειών με πάνω από 100 χρόνια δραστηριότητας...Απληστία... ? Υπεροψία... ? Άγνοια κινδύνου... ? Ποιος το ξέρει...Το σίγουρο είναι ότι από "γκουρού" της οικονομίας μάλλον μεταμορφώθηκαν σε "γκουρού" της αποτυχίας...

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 07, 2008

Βαρκελώνη όπως Θεσσαλονίκη...






Ο τίτλος είναι όντως περίεργος και μάλλον λίγο προκλητικός. Αφορμή, είναι οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε από το πρόσφατο ταξίδι στην Βαρκελώνη.
Καμία σχέση βέβαια δεν υπάρχει μεταξύ των δύο αυτών πόλεων. Η μία γεμάτη αξιοθέατα (δεν χρειάζεται να πω ποια ), η άλλη χαμένη στον τυφώνα Παπαγεργοπουλοψωμιάδηδων...

Η Βαρκελώνη λοιπόν είναι μια πόλη όπου- αρχιτεκτονικά- κυριαρχεί η υψηλή αισθητική και ο σεβασμός στον πολίτη αλλά και στον επισκέπτη.
Υπάρχει ένα εκτεταμένο δίκτυο μετακινήσεων το οποίο περιλαμβάνει μετρό (με ατέλειωτους σταθμούς), τραμ (με συχνές ανταποκρίσεις με το μετρό) και αστικά λεωφορεία. Την επισκέπτονται καθημερινά δεκάδες χιλιάδες τουρίστες από όλες τις χώρες του κόσμου, αλλά και από την Ισπανία. Άλλωστε το αεροδρόμιο τους έχει δύο πίστες προσγείωσης. Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά την επιστροφή στο αεροδρόμιο κοιτώντας τον πίνακα των αφίξεων,από τις 20.30 έως τις 21.30 προσγειώθηκαν 24 αεροπλάνα,δηλαδή περίπου ένα αεροπλάνο κάθε 2,5 λεπτά...!

Ο Δήμος Βαρκελώνης δίνει την δυνατότητα στους πολίτες του-αλλά και στους επισκέπτες-να κινηθούν με ποδήλατο παρέχοντας -έναντι αντιτίμου φυσικά-μια ηλεκτρονική κάρτα την οποία χρησιμοποιεί κάποιος -παραλαμβάνοντας το από κάποιο από τα πολλά σημεία-για να κάνει μια διαδρομή με το ποδήλατο και να το αφήσει σε άλλο συγκεκριμένη σημείο "κλειδώνοντας" το πάλι με την ηλεκτρονική κάρτα...

Μέσα στην πόλη υπάρχουν ενυδρείο και ένας απέραντος ζωοολογικός κήπος με πάρα πολλά ζώα από ΟΛΟ τον κόσμο. Περιττό να πούμε ότι ήταν γεμάτος από οικογένειες και επισκέπτες, με τα παιδάκια να κάνουν εκπαιδευτικές εκδρομές στο εσωτερικό του κήπου...





Επιστρέφοντας λοιπόν από το ταξίδι όπου προσγειώνεσαι στην μίζερη πραγματικότητα αυτής της πόλης, αναρωτιέσαι γιατί δεν έχουμε τις ίδιες ευκολίες και στην πόλη μας.
Απαντήσεις ας παρουμε (;) από τους βουλευτές και Δημάρχους που εκλέγουμε...
Θα πάρουμε...?