Πέμπτη, Οκτωβρίου 30, 2008

Σχέδιο σωτηρίας τραπεζών και κατασχέσεις σπιτιών...


Ενώ βρισκόμαστε στην αρχή μιας οικονομικής κρίσης, στην χώρα μας συμβαίνουν κάποια παράδοξα πράγματα.

Συγκεκριμένα, το κράτος προσπαθεί να σώσει τις τράπεζες δανείζοντας (;),επενδύοντας (;),28 δις ευρώ με αδιευκρίνιστους μέχρι τώρα όρους. Συνεχείς-κυβερνητικές- συσκέψεις για να βρεθεί η "καλύτερη" λύση για την επιβίωση τους ,αφού πρώτα αφαίμαξαν με ληστρικούς και καταχρηστικούς όρους τον απλό κόσμο (που βρέθηκε σε μια στιγμή οικονομικής αδυναμίας), αλλά και τον καθε επιχειρηματία που -με ή χωρίς την θέληση του-βρέθηκε στον δρόμο τους...

Από την άλλη -μόλις προχθές -δόθηκε εντολή κατάσχεσης σπιτιού, για ένα συνταξιούχο ο οποίος χρωστούσε ένα ευτελές -για την τράπεζα χρέος- των 1849 ευρώ...Καμιά κυβερνητική σύσκεψη για το θέμα. Μόνο ένα πρωτοσέλιδο από τη εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", και πολλές αναφορές στα μπλογκς από συμπολίτες μας.

Δηλαδή, η τράπεζα διεκδικεί τι σπίτι ενός Έλληνα φορολογούμενου πολίτη, του οποίου τα χρήματα (από τους φόρους που πλήρωσε) θα συνεισφέρουν, για την οικονομική επιβίωση της τράπεζας που του κάνει την κατάσχεση...

Είναι παράλογο ? Είναι εκτός πραγματικότητας ? Πάντως, είναι κάτι για το οποίο δεν μπορούν να εξαχθούν λογικά συμπεράσματα. Σε αυτό το παράλογο κράτος...

Σάββατο, Οκτωβρίου 18, 2008

Καλύτερα με την δική μας Visa (την πιστωτική...)


Μάθαμε λοιπόν τις τελευταίες μέρες ότι η Αμερική δεν αναβάθμισε την χώρα μας ,(δηλαδή την έκοψε) για ελεύθερη είσοδο των Ελλήνων πολιτών χωρίς την απαιτούμενη visa η οποία είναι υποχρεωτική. Υποχρεωτική, για να επισκεφθεί κανείς την Αμερική για επαγγελματικούς,οικογενειακούς και τουριστικούς λόγους...


Η δυσφορία βέβαια της Ελληνικής κυβέρνησης μεταφέρθηκε- μην περιμένουμε και πολλά πράγματα όμως -στην αντίστοιχη Αμερικανική, με άγνωστο το αποτέλεσμα μέχρι τώρα...


Από όλη αυτή την ιστορία μπορούμε να συμπεράνουμε τα εξής : Oι ΗΠΑ δείχνουν για ακόμη μια φορά τον ηγεμονικό τους χαρακτήρα. Έναν χαρακτήρα, ο οποίος δεν φαίνεται να "τσαλακώνεται" από την πρόσφατη οικονομική κρίση που χτύπησε την Αμερικανική κοινωνία (και όχι μόνο).


Η στάση τους είναι-σίγουρα-μια ανταπόδοση για την άρνηση της χώρας μας να δεχθούν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ ,αλλά και η σύναψη θερμών σχέσεων με την αναταγωνίστρια τους Ρωσία...


Απαντήσεις ίσως δεν μπορέσουμε να δώσουμε, για την αντίδραση που θα πρέπει να δείξει η χώρα απέναντι στην σκληρή στάση που αποδεικνύει-η πρώην πλέον -υπερδύναμη. Ίσως να περιμένουμε την αλλαγή φρουράς ,ελπίζοντας ότι οι "καινούριοι" θα είναι πιο σοφοί και πιο ρεαλιστικοί για να δούνε τα πράγματα με μια πιο διαφορετική ματιά...


Το ερώτημα που προκύπτει είναι ,θα το δούνε...?

Σάββατο, Οκτωβρίου 11, 2008

Άλλοι με laptop και άλλοι με την σάκα...



Έτσι έχουν τα πράγματα. Άλλοι (στην Ιταλία) θα πηγαίνουν με mini laptop στα σχολεία τους και άλλοι -για μαντέψτε-θα χρησιμοποιούν τις ογκώδεις και καθόλου πρακτικές τσάντες.




Οι διαφορές όπως βλέπετε -όχι μόνο στην κουλτούρα-αλλά και στον τρόπο σκέψης είναι εμφανείς. Από την μια πλευρά τα παιδιά στην Ιταλία, θα χρησιμοποιούν όλα τα ηλεκτρονικά μέσα για να κάνουν τις σχολικές τους εργασίες. Δηλαδή τα κείμενα σε ηλεκτρονική μορφή,χρησιμοποίηση του διαδικτύου για έρευνα σχετικά με τις εργασίες τους.




Αυτό σημαίνει ότι θα έχουν όλες τις εργασίες κάθε στιγμή μπροστά τους-αφού θα είναι σε αρχεία κειμένου-για επεξεργασία. Οι εργασίες θα γίνονται σε μικρότερο χρόνο (αφού θα μπορούν να αντλούν κάθε πληροφορία από το διαδίκτυο).




Τα οφέλη πολλαπλάσια, γιατί δεν θα έχουν τα ογκοδέστατα βιβλία που πιάνουν αρκετό χώρο,θα μαθαίνουν την χρήση του Η/Υ από μικρή ηλικία.Επίσης θα περισσεύει και περισσότερος "ελεύθερος χρόνος" για να ασχοληθούν με άλλες δημιουργικές απασχολήσεις.Το κυριότερο όμως θα είναι η απαλλαγή από το ασήκωτο σακίδιο που είναι υποχρεωμένα να παίρνουν κάθε μέρα στο σχολείο.Περιττό να αναφερθεί ότι τοκόστος κτήσης για το laptop, είναι σαφώς πιο μικρό απο την αγορά βιβλίων αλλά και αναλώσιμων υλικών...




Οι συγκρίσεις με την δική μας κατάσταση που επικρατεί στον χώρο της παιδείας είναι -το λιγότερο -απογοητευτικές...




Τι μας μένει λοιπόν να κάνουμε? Υπομονή και παρεμβάσεις -όπου μπορούμε -για να μπορέσουν τα παιδιά να έχουν ζήσουν μια πιο ανθρώπινη σχολική ζωή.