Παρασκευή, Φεβρουαρίου 27, 2009

Όταν οι ανίκανοι κυβερνούν...


Τελικά, βρέθηκε η λύση. Γίνονται αποδράσεις από τις φυλακές ; Καταργήστε την ανωνυμία στα καρτοκινητά. Μόνο έτσι θα αποτραπούν (;) οι αποδράσεις από τις φυλακές. Με αυτό τον τρόπο, θα σωθεί η χαμένη τιμή της Ελληνικής αστυνομίας, αλλά και του κράτους γενικότερα.

Υπάρχει όμως η αξιοπιστία για να δώσουν -αλλά και να εμπιστευθούν-οι πολίτες τα προσωπικά τους δεδομένα, σε υπηρεσίες ιδιωτικών συμφερόντων ; Την απάντηση, δεν την ξέρει μάλλον κανείς. Να αναφέρουμε -σε αυτό το σημείο- το παράδειγμα της παρακολούθησης, των κινητών του πρωθυπουργού και άλλων παραγόντων της της κυβέρνησης...

Αν δηλαδή, οι δραπέτες είχανε “συνεννοηθεί” μέσω καρτοτηλεφώνου (το δικαίωμα στην επικοινωνία. δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς) μιλώντας μόνο με “συνθηματικά”,θα έπρεπε να ενοποιήσουμε και τις τηλεκάρτες ;
Θα έπρεπε να δίνουμε τα προσωπικά στοιχεία μας, κάθε φορά που αγοράζουμε και μια τηλεκάρτα ;


Αστειότητες, θα έλεγε κανείς...

Επικίνδυνα πράγματα, λέω εγώ...

Υ.Γ. Ευτυχώς, που δεν απαγόρεψαν και την χρήση πάσης φύσεως ελικοπτέρων. Ή μήπως, θα είναι το επόμενο βήμα...;

Τρίτη, Φεβρουαρίου 17, 2009

Οι νέοι παγκόσμιοι εχθροί ?


Mάλλον, έχουν κατασκευαστεί οι καινούριοι εχθροί.Είναι οι άνεργοι διαδηλωτές,ακτιβιστές ,συνδικαλιστές και όσοι θέλουν να διαμαρτυρηθούν για την ανεξέλεγκτη οικονομική ζούγκλα που επικρατεί...

Λέγοντας μάλιστα ζούγκλα, μου έρχεται στο μυαλό την εικόνα πολλών-Ελλήνων αφεντικών οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την οικονομική κρίση, τονίζουν άλλοτε άγαρμπα και άλλοτε με διαρροές (στο εκάστοτε εταιρικό περιβάλλον) την ανάγκη περικοπών....


Περικοπές οι οποίες, αφορούν πάντοτε το έμψυχο δυναμικό, αλλά ποτέ τα χλιδάτα αμάξια και τα υπερλουσάτα γραφεία (τις ερωμένες τις αφήνουμε, αυτές δεν "ακουμπιούνται", παρά μόνο...).


Έτσι, δημιουργείται τεχνηέντως μια ανασφάλεια ανάμεσα στους εργαζόμενους. Εργαζόμενοι, οι οποίοι μπορούν να βρεθούν-από την μια στιγμή στην άλλη- στην σκληρή πραγματικότητα του ταμείου ανεργίας....


Και ύστερα τι ; Έξοδα -δηλαδή δάνεια- που απαιτούν την αποπληρωμή, χαμηλή αυτοεκτίμηση.Γενικότερα, ένα συνεχές ηλεκτροσόκ.Ο παραλογισμός, σε όλο του το μεγαλείο.


Προβλέπονται χρόνια δύσκολα. Όχι μόνο για τους εργαζόμενους ,αλλά και για τα "αφεντικά"...

Εμείς το ξέρουμε ,"αυτοί" μάλλον όχι.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 04, 2009

Δύο ζωές με διαφορετική αξία....


Πόση να είναι άραγε, η αποτίμηση -σε αξία ζωής-δύο ανθρώπων με διαφορετική κοινωνική και οικονομική όμως πορεία ?
Πολλοί από εσάς, θα απαντούσατε ότι είναι ίδια, χωρίς καμιά διαφοροποίηση...

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Μάλλον όχι, αν ανατρέξουμε στην δολοφονική επίθεση που δέχθηκε η -άγνωστη μέχρι τώρα - Κωνσταντίνα Κούνεβα από “αγνώστους” συγκρίνοντας με την περίπτωση απαγωγής του γνωστού -από καιρό- εφοπλιστή Περικλή Παναγοπούλου....

Ας προσπαθήσουμε, να κάνουμε μία σύγκριση μεταξύ αυτών των δύο γεγονότων. Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε μια εκνευριστική αδιαφορία των αστυνομικών αρχών. Μία αστυνομία, η οποία “ποιεί την νήσσαν” -προστατεύοντας (;) ποιους άραγε- δίνοντας ελάχιστα στοιχεία για την υπόθεση στις δικαστικές αρχές...

Από την άλλη πλευρά,γενική κινητοποίηση της αστυνομίας, ειδικοί διαπραγματευτές και “κρυφοί” ερευνητές προερχόμενοι από τον χώρο της δημοσιογραφίας (οι τελευταίοι έδειξαν μεγάλη συμπαράσταση στον εφοπλιστή, όλες εκείνες τις ημέρες κράτησης του,ενώ για την Κωνσταντίνα...)

Άρα, υπάρχουν δυο μέτρα και δύο σταθμά. Φυσικό, -θα πει κάποιος-η ζωή είναι γεμάτη από τέτοιου είδους αδικίες. Η αδικία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα ,και υπάρχει ίσως από την δημιουργία του πρώτου ανθρώπινου κοινωνικού συνόλου....

Το άσχημο όμως, είναι η σιωπή. Μια σιωπή, που έχει γίνει πια φυσιολογική από τους “απλούς” πολίτες. Χωρίς να αρθρώνουν -έστω και για λίγο-κάποιες λέξεις συμπαράστασης για τους πιο αδικημένους και ανίσχυρους. Σε ανθρώπους που δεν έχουν την αναγνωρισιμότητα -και ίσως την ισχύ-για να φαντάζει η δική τους ζωή πιο σημαντική και με μεγαλύτερη αξία.

Ας ελπίσουμε, ότι το παρελθόν θα μας διδάξει, πως θα πρέπει να φερόμαστε στο μέλλον...
Δίνοντας σε όλους τους ανθρώπους, την ίδια αξιοπρέπεια και σεβασμό.