Τετάρτη, Μαρτίου 24, 2010

Δεν κάνουν έτσι στους “παλιούς” φίλους


Σαφέστατα δεν κάνουν έτσι .Σαφέστατα, δεν συμπεριφέρνονται με τέτοιο τρόπο στους “παλιούς” φίλους. Δηλαδή στους Έλληνες.

Φανταστείτε σε μια παρέα, όπου υπάρχει κάποιος (Ελλάδα) που συχνά-πυκνά οργανώνει ωραία πάρτυ, στο σπίτι του. Πολλές φορές με περίσσεια-είναι η αλήθεια- χλιδή.

Χλιδή την οποία χαίρονται όλοι (Ευρωπαίοι επιχειρηματίες και κυβερνήσεις) οι καλεσμένοι του. Κάποιες φορές μάλιστα, θέλουν να προσκαλεστούν και άλλοι.

Τα πάρτυ λοιπόν, συνεχίζονται για πολλά χρόνια. Περνάνε καλά όλοι τους. Οικοδεσπότης και καλεσμένοι.

Κάποια στιγμή όμως, τα λεφτά για τα πάρτυ τελειώνουν. Ο οικοδεσπότης, δεν ζητάει να αναλάβουν τα χρέη-οι καλεσμένοι- για τις προηγούμενες γιορτές. Ζητάει να συνεχίζουν να διασκεδάζουν. Να διασκεδάζουν όμως με την διαδικασία του ρεφενέ.

Να προσφέρουν και οι καλεσμένοι, κάτι για την συμμετοχή τους.. Οι καλεσμένοι όμως αρνούνται. Αλλά ψέγουν και τον οικοδεσπότη για την αλόγιστη συμπεριφορά που είχε μέχρι πρότινος.

Στεναχωριέται ο οικοδεσπότης. Δεν του αρέσει αυτή η συμπεριφορά. Θυμάται με πικρία ,πόσο καλά και ωραία τους φερόταν. Πόσο απλόχερα, τους έδινε την διασκέδαση που δεν είχανε οι “άλλοι” στο σπίτι τους.

Δεν κάνουν έτσι όμως στους “παλιούς” φίλους. Γιατί φίλοι υπάρχουν και αλλού. Ίσως και περισσότερο έξυπνοι…

Τετάρτη, Μαρτίου 17, 2010

Ελαστικοποίηση ζωών




Έτσι, θέλουν να μεταμορφώσουν την ζωή μας. Δημιουργώντας συνθήκες αλά καρτ.


Να μπορεί δηλαδή ο κάθε εργοδότης, να ενεργεί κατά το δοκούν. Όταν δηλαδή έχει δουλειά να σε καλεί (για να δώσεις τον καλυτερότερο εαυτό σου…).

Όταν δεν έχει, φυσικά και δεν θα χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες σου.


Μετά, τι ;

Φυσικά η ανασφάλεια του εργαζόμενου να βρίσκεται στο μέγιστο σημείο. Καμιά ελπίδα για το αύριο. Καμιά ελπίδα για το μέλλον.


Το αντίκτυπο θα είναι εμφανές στην κοινωνία. Ύφεση σε οικονομικό επίπεδο. Το κυριότερο όμως θα είναι οι αναταραχές που θα ξεσπάσουν.


Ίσως, να είναι μη αναστρέψιμες .Ίσως να οδηγηθούμε για πολύ καιρό σε μια χαοτική κατάσταση. Ανεξέλγκτη.


Μάλλον, βρισκόμαστε σε μια μεταβατική κατάσταση. Το θέμα είναι, ότι δεν γνωρίζουμε τι θα προκύψει στο μέλλον. Ένα μέλλον, ίσως πιο σκληρό από την τωρινή κατάσταση που βιώνουμε.


Ένα μέλλον, χωρίς ελαστικοποίηση.

Σάββατο, Μαρτίου 06, 2010

Οι κερδοσκόποι είμαστε εμείς.


Δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που δεν άκουσε για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Για τις κερδοσκοπικές επιθέσεις. Για την ηθική (;) στήριξη που ζήτησε ο Πρωθυπουργός από όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και για τις –άνευ σχολίου –επιθέσεις που δέχθηκε η χώρα Από μια –μικρή- μερίδα του Γερμανικού τύπου.

Το σημείο τριβής σε όλα αυτά είναι οι κινήσεις των κερδοσκόπων. Εκεί εστιάζονται (τεχνηέντως) όλοι. Κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση ,λοιπά κόμματα και κυρίως τα ΜΜΕ.

Κανείς όμως –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν λέει την πικρή αλήθεια.
Οι αληθινοί κερδοσκόποι είμαστε εμείς. Εμείς οι ίδιοι, δημιουργήσαμε αλλά και συντηρήσαμε αυτήν την κατάσταση.

Με κύρια πηγή του κακού, ένα Δημόσιο σύστημα που καταβροχθίζει τα πάντα. Σπάταλο και αναποτελεσματικό. Για τους πολίτες, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους του.

Με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ να χάνονται (ποιος ξέρει πού και σε ποιους πηγαίνουν).

Στον αντίποδα εμείς (και του γράφοντα συμπεριλαμβανομένου) να αναρωτιόμαστε συχνά την παραπάνω φράση.

Το χειρότερο όμως είναι ότι την απάντηση την ξέρουμε. Απλά ,προσπαθούμε πάντα να βρούμε έναν «εχθρό».Αν δεν υπάρχει , θα τον κατασκευάσουμε…

Στην πυρά λοιπόν οι κερδοσκόποι .Όχι οι ξένοι (που θέλουν μας καταστρέψουν). Αλλά εμάς τους ίδιους. Γιατί , οι κερδοσκόποι είμαστε εμείς

Υ.Γ. Συνεχίζω να γράφω την λέξη Δημόσιο με Δ κεφαλαίο. Γιατί έτσι θα πρέπει να είναι. Όχι γιατί έτσι το θέλουν κάποιοι.