Πέμπτη, Ιουλίου 29, 2010


Πολύς λόγος γίνεται για τις συντεχνίες και τα κλειστά επαγγέλματα τελευταία.
Η αιτία φυσικά, είναι το επικείμενο άνοιγμα των παραπάνω επαγγελματικών δραστηριοτήτων.

Από πότε όμως υπάρχουν αυτές οι συντεχνίες ; Τι είναι ; Πώς ήταν δομημένες και ποιος ο ρόλος τους τότε και τώρα ;

Οι συντεχνίες λοιπόν “ ήταν ένας συνεργατικός και συνεταιρικός θεσμός, έτσι όπως αναπτύχθηκε στον ελλαδικό χώρο υπό δυσμενείς ιστορικές συνθήκες. Οι διάφορες μορφές του, οι τρόποι των ποικίλων οργανώσεών του, η δράση του και η σημαντική επαγγελματική και εμπορική του ανάπτυξη και εξάπλωση, αποτελούν ιδιαίτερα ευρύ θέμα, καθώς η σωματειακή και συνεταιριστική οργάνωση στάθηκε μια από τις χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της ελληνικής προβιομηχανικής κοινωνίας.”

Δηλαδή μια συγκροτημένη ομάδα που είχε ως σκοπό την επιβίωση της κάτω υπό δυσμενείς συνθήκες. Συνθήκες δυσβάστακτες για την εποχή εκείνη. Φυσικά και δεν ήταν όλοι μέσα σε αυτήν την ομάδα.

Είχαν δηλαδή ένα κοινοτικό πνεύμα μεταξύ τους.
“ Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι οικισμοί, τα χωριά και οι πόλεις ανέπτυξαν ένα κοινοτικό πνεύμα που εγγυάτο τη συνοχή τους. Η συνοχή αυτή ήταν αποτέλεσμα των παραγωγικών, κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων που αναπτύσσονταν μέσα στην κοινότητα. Την περίοδο αυτή οι Έλληνες επαγγελματίες και έμποροι στήριζαν την κοινωνική τους οργάνωση στις συντεχνίες ή 'ισνάφια[1]. Σε αυτές οι οικονομικές λειτουργίες-δραστηριότητες, (παραγωγή) ξεκινούσαν από την διευρυμένη οικογένεια και βασίζονταν σε μια αρχή κοινοκτημοσύνης που σήμαινε συνιδιοκτησία μέσων παραγωγής, εκμετάλλευση από κοινού της περιουσίας, συνεργασία σε όλες τις δραστηριότητες και κοινωνικοποίηση δηλαδή ίση κατανομή του εισοδήματος. Οι συντεχνίες ρύθμιζαν την ποιότητα των προσφερομένων προϊόντων και υπηρεσιών, όριζαν τις τιμές και φρόντιζαν για την ομαλή ζωή των μελών τους (η υπογράμμιση είναι του γράφοντος). Όμοια με τις κοινότητες συνέβαλλαν στην οικονομική, διοικητική και πολιτική αυτονομία των μελών τους.”

Όριζαν τις τιμές και φρόντιζαν για την ομαλή ζωή των μελών τους. Πώς το κατάφερναν αυτό ; Φυσικά με την ανοχή των κατακτητών.
Φυσικά με την συνεργασία αυτών. Με αυτοσκοπό να μπορούνε να έχουν ένα επίπεδο διαβίωσης ανώτερο, σε σχέση με άλλους .
Ποιους άλλους ;
Με άλλους ομόθρησκους τους, με άλλους Έλληνες...

Φαίνεται άλλωστε και από την Διοικητική δομή που είχανε...
“Στη δομή της, η συντεχνία, αποτελείται από τρεις βασικούς συντελεστές: τον μάστορα, τον κάλφα το βοηθό του μάστορα και το τσιράκι ή μαθητευόμενο. Αρχηγός της συντεχνίας ήταν ο πρωτομάστορας, ο εκλεγμένος εκπρόσωπός της και μεσολαβητής μεταξύ των Τούρκων και των Ελλήνων(η υπογράμμιση είναι του γράφοντος) . Πέραν της φροντίδας για τη συλλογή των φόρων, ήταν υπεύθυνος για τη σύναψη συμφωνιών μεταξύ των μαστόρων[2], καθόριζε τις τιμές των ειδών που κατασκεύαζαν ή εμπορεύονταν, όριζε τα ημερομίσθια, εξασφάλιζε γρήγορη και συμφέρουσα προμήθεια των πρώτων υλών από τους τόπους της παραγωγής τους και μεριμνούσε για τη δίκαιη κατανομή τους[3]. Τα περισσότερα ισνάφια διέθεταν μεγάλα οικονομικά αποθέματα που ήταν αποτέλεσμα της μηνιαίας ή ετήσιας εισφοράς των μελών.”

Δεν μας παραξενεύει το γεγονός, ότι τώρα που θα αρθούν αυτοί οι περιοριστικοί για μια μεγάλη μάζα ανθρώπων (νέων κυρίως ) αντιδρούν.
Αντιδρούν, γιατί θα χάσουνε τα συγκεκριμένα προνόμια. Προνόμια που τους έδωσαν κάποιοι “κατακτητές”.

Tελειώνουν όμως. Πλησιάζει και η ώρα της δικαίωσης.
Θα ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα.
Θα κλείσει μια μαύρη σελίδα για την χώρα μας.

Πέμπτη, Ιουλίου 22, 2010

Παιδί 44


Όταν οι ιδέες στερεύουν και το μυαλό με δυσκολία υπακούει στα εξωτερικά ερεθίσματα, η λύση έρχεται μέσα σε σε ένα βιβλίο.


Άλλωστε, το Καλοκαίρι ευνοεί τέτοιου είδους πνευματικές δραστηριότητες...

Δραστηριότητες που σε κάνουν να ταξιδέψεις μακριά...Πολύ μακριά..


Όπως οι πρωταγωνιστές στο συγκεκριμένο βιβλίο ( Παιδί 44 ) γραμμένο από τον Tom Rob Smith . Ένα βιβλίο αστυνομικού θρίλερ. Γεμάτο από πλοκή, που εξελίσσεται στην μεταπολεμική ΕΣΣΔ.


Με σκηνές πολιτικού και κοινωνικού περιεχομένου. Που περιγράφουν ιστορικές πτυχές της Σοβιετικής κοινωνίας, σε όλες τις εκφάνσεις της.


Το καλύτερο είναι, ότι βασίζεται σε ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΕΓΟΝΟΝΤΑ.


Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.Μέχρι να μεταφερθεί και στην μικρή οθόνη...


Καλή ανάγνωση.

Κυριακή, Ιουλίου 11, 2010

Απογραφή στην ηθική


Έτσι απάντησε η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ), με ανακοίνωσή της η οποία “συνιστά στα μέλη της να μην συμπληρώσουν και να μην υποβάλουν το δελτίο απογραφής, όπως θα πράξει το πάσης φύσεως προσωπικό του Δημοσίου.”

Αγνοεί λοιπόν, την προσπάθεια του κράτους να απογράψει το σύνολο των Δημοσιών υπαλλήλων. Έναν αριθμό άγνωστο –ακόμα- όχι μόνο για το Ελληνικό κράτος (πράγμα ανεπίτρεπτο) αλλά και για εμάς,τους πολίτες αυτής της χώρας.

Πολίτες, οι οποίοι είναι οι κύριοι χρηματοδότες, όλων αυτών των ανθρώπων που ασχολούνται με τις κρατικές υποθέσεις και έγγραφα.

Μ ε το έγγραφο αυτό, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων προτρέπει δηλαδή να παρακούσουν την ΕΝΤΟΛΗ του Ελληνικού Λαού -στην ουσία- να μάθει και να γνωρίζει.

Τον ακριβή αριθμό και την ειδικότητα που έχει ο καθένας. Πληροφορίες, που θα πρέπει να ξέρει και το ΔΝΤ.

Είναι προϋπόθεση-άλλωστε- για να δοθούν και τα άλλα χρήματα για την διάσωση της οικονομίας από την χρεοκοπία.

Μια χρεοκοπία-ηθική- την οποία δεν απέφυγαν, αυτοί που θα έπρεπε να την πολεμήσουν...

Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων...

Τετάρτη, Ιουλίου 07, 2010

Γενέθλια


Γενέθλια σήμερα και πρέπει αν γιορτασθεί....