Παρασκευή, Ιανουαρίου 27, 2012

«Άλλα λέω, άλλα εννοώ και άλλα, εντέλει, πράττω».



Αυτό είναι ένα απόσπασμα από την συνέντευξη του στο in.grhttp://news.in.gr/greece/article/?aid=1231146974 .

Είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής, που ακολούθησε η κυβέρνηση Παπανδρέου .Μια πολιτική που την οδήγησε ( και αυτήν και τον ίδιο τον ΓΑΠ) σε άτακτη φυγή.
Φυγή προς τα πίσω φυσικά και όχι προς τα εμπρός.
Αυτή ήταν η τακτική, που είχανε οι περισσότεροι υπουργοί. Φωτεινή  εξαίρεση υπήρξε ο συνεντευξιαζόμενος νυν Αναπλ. Υπουργός Άμυνας. Ο μοναδικός άλλωστε που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
Το έργο του άλλωστε φαίνεται και στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Συνεχίζει λοιπόν, σε ένα άλλο σημείο της συνέντευξης του και λέει Τελικά, ενώ το Μνημόνιο είχε εξαρχής δύο πυλώνες, τον δημοσιονομικό και τον διαρθρωτικό, φτάσαμε στο ακατανόητο και αδικαιολόγητο σημείο την ίδια στιγμή που υπουργοί και βουλευτές νομοθετούσαν τη λήψη μέτρων που μείωναν το εισόδημα εκατομμυρίων Ελλήνων, οι ίδιοι αυτοί να υποχωρούν σε πιέσεις ισχυρών συνδικάτων και συντεχνιών αναβάλλοντας τη λήψη διαρθρωτικών μέτρων.”
Ήταν στην ουσία οι πιέσεις αυτών των προνομιακών ομάδων ( συντεχνίες ανθρώπων και μηχανισμών δηλαδή), που δεν άφησαν των χώρα να προχωρήσει.
Να δώσει μια καινούρια πνοή. Να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Πάνω σε υγιείς βάσεις και θεμέλια.

Να μπορέσει ο κόσμος να αποκτήσει επιτέλους την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, αλλά και στην χαμένη κρατική υπόσταση.
Από την άλλη πλευρά, οι υπουργοί-υπηρέτες των συντεχνιών φοβισμένοι και ( ανήμποροι ;) να κρατάνε - στην καλύτερη περίπτωση- μια παθητική στάση.
Μια στάση που τους βόλευε, αφού δεν πείραζαν τα προκλητικά προνόμια των συντεχνιών.

Πείραζε όμως και ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που δεινοπαθούσε ( και δεινοπαθεί και σήμερα) και που δεν μπορεί ακόμα να καταφέρει να ορθοποδήσει.
Αυτές είναι οι πικρές αλήθειες, τα αποτελέσματα των οποίων πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Άγνωστο, για πόσο ακόμα θα πληρώνουμε. Αφού όπως αναφέρει ο κος  Ραγκούσης  “Τελευταία, άλλωστε, αποκαλύπτεται καθημερινά μια παρασιτική Ελλάδα που κυριαρχεί τις τελευταίες δεκαετίες  - είτε είναι επιχειρηματική είτε συντεχνιακή είτε πολιτική, αυτοδιοικητική, δημοσιογραφική, εκκλησιαστική- δυστυχώς δεν εξαιρείται κανείς.”

Το σίγουρο είναι ότι οι επίορκοι αυτοί υπουργοί ( μαζί με τον κομματικό τους στρατό), θα πληρώσουν και αυτοί μια μέρα.
Θα πληρώσουν οπωσδήποτε, με τίμημα την υστεροφημία τους και την βίαιη απόσυρση τους.
Για να αποτυπωθούν ( και όχι να ξεχασθούν) στο πιο σκοτεινό σημείο της Ελληνικής σύγχρονης Ιστορίας.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 13, 2012

Πώς θα τους σεβαστούμε ?


Το ερώτημα, αναφέρεται σε δύο κυρίως κατευθύνσεις.
Πρώτα, στο Κράτος ( ναι, αυτό με το Κ κεφαλαίο)
Δεύτερο, στους απεργούς της ΕΡΤ.

Τετάρτη, Ιανουαρίου 11, 2012

Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ



Ένα πολύ καλό βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας ( Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ εκδ.ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ) που μόλις τελείωσα. Επηρεασμένος αρνητικά –στην αρχή- για δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί δεν την γνώριζα σαν συγγραφέα (ΧΡΥΣΗΙΔΑ ΔΗΜΟΥΛΙΔΟΥ), αστυνομικών μυθιστορημάτων.
Δεύτερον, μου το σύστησε η γυναίκα η οποία δεν διαβάζει βιβλία τέτοιο είδους.

Ζητώ συγνώμη και από τις δύο.....

Το βιβλίο, παρουσιάζει συνεχή πλοκή και κρατάει σχεδόν στο σύνολο του τον αναγνώστη, σε εγρήγορση.
Με εναλλαγές μεταξύ δύο διαφορετικών περιόδων και τόπων τόπων ( Σύγχρονη Αθήνα , Βερολίνο δεκαετία 70).
Κοινό σημείο, η δολοφονία μιας πανέμορφης και αντιπαθητικής γυμνάστριας.
Ένα απρόσμενο τέλος ,με ανατροπή αλλά και με μια υπόνοια για το δεύτερο μέρος ( ίσως μιας τριλογίας...?)
Θα ήταν μια καλή επιλογή για ένα ταξίδι μέσω  σελίδων....

Παρασκευή, Ιανουαρίου 06, 2012

Θέλει την κάθαρση η ΝΔ ;


Πολλά πράγματα είναι ακατανόητα ( τουλάχιστον για μένα).