Δευτέρα, Μαρτίου 11, 2013

Όταν ποντάρεις στο θυμικό




Συζητούσα τις προάλλες με φίλους ( για τι άλλο βέβαια ;) σχετικά με την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα.
Φθάσαμε και στο πιο σημαντικό σημείο. Αυτό της ( δήθεν) πείνας που είχαν ( ή και έχουν ακόμη κατά την άποψη μερικών) των μαθητών στα Δημοτικά σχολεία.

Ναι, αυτό με τις λιποθυμίες ,την  ζάλη από την αδυναμία, την μειονεκτική στάση που είχανε τα παιδάκια αυτά μπροστά στα άλλα που έτρωγαν κλπ.
Αναρωτηθήκαμε λοιπόν τι να έγιναν αυτά τα πεινασμένα παιδάκια;  
Φέτος , γιατί δεν υπάρχουν στα σχολεία ;

Αυτή ήταν η προπαγάνδα  που κυριαρχούσε–πέρσι τον χειμώνα-από τις λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Μία προπαγάνδα αισχίστου είδους.

Από ανθρώπους που θέλησαν –και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν-να φοβίσουν , να τρομοκρατήσουν , να αγριέψουν τον κόσμο.
Θέλησαν να επενδύσουν στην δυστυχία ενός λαού, που αγωνίζεται να βγει από αυτή την ηθική και πνευματική κρίση (κυρίως).
Να επενδύσουν στον συγκινησιακό φόρτο που διακατείχε σε πολύ μεγάλο βαθμό, τότε τον κόσμο.

Τώρα τι γίνεται λοιπόν :
Χορτάσανε τα παιδάκια που λιποθυμούσαν από την πείνα ;
Δεν βλέπουμε ούτε διαβάζουμε πια, δακρύβρεχτα ρεπορτάζ και αφιερώματα στα μέσα ενημέρωσης.

Tώρα είναι η ώρα της αποκομιδής των κερδών, από την Γκεμπελική τους προπαγάνδα.

Η ώρα της ανευθυνότητας.

Κυριακή, Μαρτίου 03, 2013


Είναι ωραίο να γράφει κανείς .Είτε σε χαρτί, είτε σε υπολογιστή, είτε….

Έτσι έκαμνα και εγώ. Μέχρι πριν από κάποιους μήνες.

Τώρα σιωπή. Όχι σκοτάδι ( ή black out….:) ) που λένε μερικοί.
Αλλά σιωπή.

Περισσότερο γιατί τα γεγονότα σε ξεπερνάνε. Αναθεωρείς , παρατηρείς, ομφαλοσκοπείς…

Θα την βρούμε την ευθεία τελικά….