Mobile Photos

Photos from my mobile phone

Καινούρια αρχή....;

Ναι, ενδέχεται.Από αύριο ίσως .

Πιθανώς να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα.

Όμως αυτή την φορά, πιο ώριμος και ίσως πιο κατασταλαγμένος.

Υπομονή λοιπόν μέχρι αύριο.

Φθινόπωρο

Ημερολογιακά σήμερα αρχίζει το Φθινόπωρο.

Εγώ πάλι νιώθω ό,τι το Καλοκαίρι τελειώνει όταν η θερμοκρασία πεφτει αισθητά.
( δηλαδή για 21-22 βαθμούς το μεσημέρι).

Συνεπώς, η καλοκαιρινή διάθεση συνεχίζεται ( και ίσως και τα μπάνια, τζάμπα είναι...ακόμα)

Επιστροφή το χωριό ;

Αυτό το ερώτημα προκύπτει από άρθρα, σχόλια και προτάσεις φίλων και γνωστών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και στο διαδίκτυο γενικότερα.

Μια επιστροφή που για κάποιους μπορεί ( ίσως) να θεωρηθεί καταλυτική.

Ένα καινούριο ξεκίνημα στην ζωή.

Ένα προσωπικό success story ( ό όρος αυτός χρησιμοποιείται πολύ τελευταία…).

Να γίνει λοιπόν , αλλά με ποια εχέγγυα ;

Είμαστε έτοιμοι ;
Μπορούμε να ανταποκριθούμε :

Φυσικά- μπορεί να πει κάποιος- κάθε αλλαγή στην ζωή του ανθρώπου , δημιουργεί και αβεβαιότητες.

Αυτό όμως είναι διαφορετικό.

Μας λείπει η τεχνογνωσία για τις αγροτικές δουλειές, όχι μόνο στο πρακτικό αλλά και σε θεωρητικό επίπεδο.

Πίσω ολοταχώς λοιπόν ;
Δεν νομίζω. Απλά χρειάζεται χρόνος  για να παρθεί μια τέτοια απόφαση.

Ακόμα περισσότερο, χρειάζεται ενημέρωση και καθοδήγηση.

Από ανθρώπους που είναι θετικοί ως προς την διάχυση των γνώσεων, αλλά και σε πιθανές συνεργασίες (  η τελευταία αποτελεί λέξη κλειδί που θα παίξει μεγάλο ρόλο στα επόμενα χρόνια).

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Φθάνει να το πιστέψουμε. Να το κυνηγήσουμε, να το εξαντλήσουμε.

Τελικά η άκρη θα βρεθεί.

Είμαι σίγουρος.

Υ.Γ. Επανέρχομαι ( σιγά-σιγά…)  J

Όταν ποντάρεις στο θυμικό

Συζητούσα τις προάλλες με φίλους ( για τι άλλο βέβαια ;) σχετικά με την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα.

Φθάσαμε και στο πιο σημαντικό σημείο. Αυτό της ( δήθεν) πείνας που είχαν ( ή και έχουν ακόμη κατά την άποψη μερικών) των μαθητών στα Δημοτικά σχολεία.

Ναι, αυτό με τις λιποθυμίες ,την  ζάλη από την αδυναμία, την μειονεκτική στάση που είχανε τα παιδάκια αυτά μπροστά στα άλλα που έτρωγαν κλπ.

Αναρωτηθήκαμε λοιπόν τι να έγιναν αυτά τα πεινασμένα παιδάκια;  

Φέτος , γιατί δεν υπάρχουν στα σχολεία ;

Αυτή ήταν η προπαγάνδα  που κυριαρχούσε–πέρσι τον χειμώνα-από τις λεγόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις.

Μία προπαγάνδα αισχίστου είδους.

Από ανθρώπους που θέλησαν –και σε μεγάλο βαθμό το κατάφεραν-να φοβίσουν , να τρομοκρατήσουν , να αγριέψουν τον κόσμο.

Θέλησαν να επενδύσουν στην δυστυχία ενός λαού, που αγωνίζεται να βγει από αυτή την ηθική και πνευματική κρίση (κυρίως).

Να επενδύσουν στον συγκινησιακό φόρτο που διακατείχε σε πολύ μεγάλο βαθμό, τότε τον κόσμο.

Τώρα τι γίνεται λοιπόν :

Χορτάσανε τα παιδάκια που λιποθυμούσαν από την πείνα ;

Δεν βλέπουμε ούτε διαβάζουμε πια, δακρύβρεχτα ρεπορτάζ και αφιερώματα στα μέσα ενημέρωσης.

Tώρα είναι η ώρα της αποκομιδής των κερδών, από την Γκεμπελική τους προπαγάνδα.

Η ώρα της ανευθυνότητας.

Είναι ωραίο να γράφει κανείς .Είτε σε χαρτί, είτε σε υπολογιστή, είτε….

Έτσι έκαμνα και εγώ. Μέχρι πριν από κάποιους μήνες.

Τώρα σιωπή. Όχι σκοτάδι ( ή black out….:) ) που λένε μερικοί.

Αλλά σιωπή.

Περισσότερο γιατί τα γεγονότα σε ξεπερνάνε. Αναθεωρείς , παρατηρείς, ομφαλοσκοπείς…

Θα την βρούμε την ευθεία τελικά….

Απολογισμός

Μια λέξη με μια ιδιαίτερη έννοια. Στο άκουσμα της σοβαρεύουμε ( όταν πρόκειται για κάτι που δεν μας αφορά) ή αγχωνόμαστε ( όταν αυτός αφορά εμάς τους ίδιους).

Η αφορμή, είναι από το status μιας facebookικής φίλης. Έγραψε δηλαδή, ότι τώρα που φεύγει αυτός ο χρόνος θα κάνει τον απολογισμό της. Από ότι κατάλαβα, δεν θα είναι και πολύ θετικός ( το αντιλαμβάνομαι) από τον τρόπο που το έγραψε.

Φαινότανε ότι το έβρισκε ως βάρος, ως αναπόφευκτο κακό που έπρεπε να γίνει.

Της απάντησα, ότι όλα είναι μια ουτοπία. Ότι όλα είναι μια ιδέα…

Ίσως ,είναι μια επιβαλόμενη κοινωνική σύμβαση άχρηστη. Για να μετατεθούν οι ευθύνες από τους ταγούς της εκάστοτε εξουσίας στον απλό κόσμο.

Να τον κάνουν να νιώσει μια απογοήτευση ( αφού 99% οι στόχοι που βάζουμε δεν είναι εφικτοί…).

Κανένας απολογισμός λοιπόν. Μόνο μια διαρκής αναζήτηση. Αναζήτηση θέσεων και ιδεών.

Σχεδόν καθημερινά. Για να μπορούμε –έστω και πρόσκαιρα- να δίνουμε μικρές ( και εύκολες απαντήσεις) σε μικρά καθημερινά προβλήματα.

Μια γενική απλοποίηση της ζωής μας.

Σε όλους τους τομείς.

Χωρίς απολογισμό αλλά με την απλή λογική.