Το έχω προσέξει, και μου κάνει μεγάλη εντύπωση.Όταν δεν έχω κάτι να κάνω (τώρα που είμαι άνεργος) κυριαρχεί το αίσθημα της ανίας και της βαρεμάρας γενικότερα.
Ίσως επειδή έμαθα να δουλεύω σε γρήγορους ρυθμούς και τώρα δεν μπορώ να προσαρμοστώ στις καινούριες συνθήκες...
Συγκεκριμένα οι δουλειές που κάνω γίνονται με πολύ αργό ρυθμό και έχω μάλιστα και την τάση να τις αναβάλλω συνέχεια.Οπότε καταλαβαίνετε ότι μαζεύονται σιγά-σιγά και μετά πρέπει να τρέξω για να τις προλάβω.
Μάλλον, πρέπει να βρω ΟΠΟΣΔΗΠΟΤΕ δουλειά για να επιστρέψω στην ίδια κατάσταση που ήμουν πριν.
Μήπως είμαι και λίγο workaholic ?
Ποιος ξέρει...
2 σχόλια:
Ποιο είναι ακριβώς το αντικείμενό σου; Αν επιτρέπεται να μου πεις δηλ..
Γεια σου Ντέμυ...
Δουλεύω (δούλευα) για μία πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία και έχω σπουδάσει Φαρμακευτική...
Υ.Γ. Και βέβαια επιτρέπεται
Δημοσίευση σχολίου