Σε αντίθεση με πολλούς-και από την πρώτη στιγμή- δεν ένιωσα θλίψη , αλλά ΟΡΓΗ...
Ναι, και μάλιστα μεγάλη , ατελείωτη...
Δεν θέλω να γράψω άλλο...
Φτάνει!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Αναγνώστες
Ειδαν το blog...
 |
Για την Αμαλία...
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2012
(37)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2011
(45)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (2)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2010
(33)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2009
(33)
- ► Δεκεμβρίου (4)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2008
(35)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2007
(41)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
4 σχόλια:
Η οργή μας να βγεί για καλό μας όμως, και όχι να στραφεί ενάντιά μας. Είναι πολύ επικίνδυνο να είσαι οργισμένος αν δεν μπορείς να το ελέγξεις.
Haris said...
Η οργή μας να βγεί για καλό μας όμως, και όχι να στραφεί ενάντιά μας. Είναι πολύ επικίνδυνο να είσαι οργισμένος αν δεν μπορείς να το ελέγξεις.
Για αυτόν τον λόγο, αγαπητέ συνονόματε δεν θέλω να γράψω...
Να αποφύγω να διατυπώσω, σκέψεις "εν θερμώ"...
Πρέπει να διατηρήσουμε την καθαρή μας ματιά. Πρέπει να είμαστε οι ήρεμοι αγωνιστές...
Ο/Η Haris είπε...
Πρέπει να διατηρήσουμε την καθαρή μας ματιά. Πρέπει να είμαστε οι ήρεμοι αγωνιστές...
Πολύ σωστά, φίλε μου...
Αυτό προσπαθώ να κάνω...!
Δημοσίευση σχολίου