Είναι αρκετά κουραστικές οι μέρες που πέρασαν.Ίσως, φταίει το γεγονός ότι έχω αναλάβει περισσότερες εργασίες ,από ότι τελικά να μπορώ να διεκπεραιώσω...
Μάλλον, θα μπήκα και εγώ στην δίνη του άγχους που σε παρασέρνει, με αποκλειστικό σκοπό να "τα προλάβεις όλα" και "γρήγορα".Χωρίς τελικά να χρειάζεται να τα κάνεις όλα αυτά, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αυτό το καταλαβαίνεις -κυρίως- όταν έχεις φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, και συνειδητοποιείς ότι δεν κέρδισες και τίποτα το πολύ σημαντικό, ότι θα μπορούσες να το διεκπεραιώσεις σε μεταγενέστερο χρόνο, και με σαφώς μεγαλύτερη άνεση...
ϊσως συμπεριφέρομαι όπως αυτούς που "κορόϊδευα" και "λυπόμουν", όταν τους έβλεπα να χειρίζονται τέτοιες καταστάσεις με παρόμοιο τρόπο.
Ας είναι και έτσι λοιπόν.
Ποτέ δεν είναι αργά...!
2 σχόλια:
Εξαρτάται τί πράμα είναι αυτό που θες να φτάσεις. Αν έχει πραγματική αξία, καλά κάνεις και βιάζεσαι, γιατί ο ήλιος δεν ξέρεις πότε θα σταματήσει.
@ Haris
Τα περισσότερα πράγματα στην ζωή δεν είναι επείγοντα...
Εμείς τα κάνουμε να φαίνονται , με την απληστία μας.
Δημοσίευση σχολίου