Τρίτη, Αυγούστου 22, 2006

Αναζητήσεις...


Αναζητήσεις....
Τι τίτλος και αυτός,γεμάτος μυστικισμό και πολλές φορές ασάφεια...
Ποιος είναι ο λόγος όμως που τα γράφω όλα αυτά (περί αναζητήσεων...) και θέλω να τα δημοσιοποιήσω στηην μπλογκόσφαιρα...;
Είναι από την αναζήτηση μου για μια καινούρια επαγγελματική πορεία εξαιτίας μιας μικρής απογοήτευσης που είχα τελευταία,αλλά και την θέληση για αλλαγή...
Πρώτα όμως θα ήθελα να διηγηθώ μια ιστορία πραγματική που συνέβη (πριν από ενάμιση μήνα) και θα μπορούσε (ίσως) να συμβεί στον καθένα που έχει σχέσεις μισθωτής εργασίας...

Ο Χάρης είναι 37 χρονών,παντρεμένος,δύο υπέροχα κοριστάκια,πτυχίο φαρμακευτικής,δύο ξένες γλώσσες,μεταπτυχιακό και δουλεύει (κατά τις επιταγές της μόδας...) για μία μεγάλη πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία.
Το τμήμα στο οποίο είναι εργάζεται ο Χάρης (και που πήγε πριν από ενάμιση χρόνο, με "μεταγραφή" μεταπηδώντας από μία άλλη μεγάλη πολυεθνική εταιρεία) είναι νεοσύστατο και διοικείται από μία διευθύντρια (Δ) και ένα διευθυντή πωλήσεων (Στ).
Τα προβλήματα στην αρχή πολλά, σχεδόν όλοι καινούριοι στο τμήμα,οι πωλήσεις να πιέζουν αφόρητα ,και η Δ να ξεσπά σε όλους...αλλά ιδιαίτερα σε κάποια άτομα όπως και στον Χάρη...
Οι στόχοι κάποιες φορές εκπληρόνωνταν και κάποιες άλλες όχι...Τι να κάνουμε αυτά έχει η αγορά...
Για την κυρία όμως Δ. όχι,φταίνε πάντα οι άλλοι εκτός από αυτήν...
Ο καιρός περνούσε και ο Χάρης σκεφτότανε ότι δεν θα την βγάλει "καθαρή" με την Δ.,καταλαβαίνει ότι τον έχει βάλει στο μάτι,αλλά ο Χάρης έχει και την οικογένεια,εδν τον παίρνει να "φύγει" έτσι...
Ο Στ. στο μεταξύ ήταν απόμακρος και "άσχετος" και αυτός (καινούριος γαρ στην αγορά...)αλλά με συμπεριφορά χιτλερίσκου, (και δήλωνε και αριστερός τρομάρα του...)πίεζε όσο μπορούσε αλλά πιο πολύ δημιουργούσε προβλήματα στους υφισταμένους του κατά παραγγελία βέβαια της Δ. ...
Στα μέσα Ιουλίου ο Στ. έρχεται στην πόλη του Χάρη για αξιολόγηση εξαμήνου,κάθονται σε μια καφετερλια και μεταξύ άλλων πάνω στο τέταρτο της συζήτησης αφού ο Στ. εκθειάζει τα πλούσια προσόντα που έχει σαν επαγγελματίας ο Χάρης,πόσο σωστός και επιμελής είναι στις υποχρεώσεις του με την εταιρεία του ανακοινώνει ότι...
Στ.: Χάρη, ο προφορικός επιστημονικός σου λόγος δεν βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα και βλέπουμε ότι δεν έχεις κάνει την απαιτούμενη πρόοδο στο διάστημα συνεργασίας...
Το παράξενο είναι ότι στα τεστ που γράγουμε δείχνεις ότι τα ξέρεις,αλλά δε μπορείς να τα πεις...
Για αυτό λοιπόν καλό θα ήταν να ψάξεις να βρεις μια άλλη εταιρεία...
Και μάλιστα σου δίνουμε διορία μέχρι τέλους Οκτωβρίου, δεν είναι και λίγο...
Ο καιρός είναι αρκετός,βλέπεις είμαστε μια ανθρώπινη εταιρεία εμείς Χάρη...
Χάρης: .......
Στ.:Είμαι σίγουρος ότι με τα προσόντα που έχεις θα βρεις μια καλή θέση όπως σου αξίζει...άλλωστε...καταλαβαίνεις....τα πράγματα...σίγουρα...

Δεν συνέχισα την συζήτηση, δεν είχε αξία, μπορώ να πω ότι τον λυπόμουνα κιόλας (σας έχει συμβεί αυτό...;),απλά μόνο τον ρώτησα γιατί δεν μου το είπατε πιο νωρίς (και όχι μέσα στο καλοκαίρι...) έτσι ώστε να έχω περισσότερο καιρό.
Μου απάντησε ότι τον Φεβρουάριο η γυναίκα μου ήτανε έγκυος (λες και θα έψαχνε αυτή για δουλειά...)και δεν ήθελε να με ενοχλήσει (όχι ότι τους έκαμνα μέχρι τότε την δουλειά που ήθελαν...) εκείνη την περίοδο.

Έτσι λοιπόν βγήκα σε αναζήτηση καινούριας θέσης εργασίας μετά από την συζήτηση αυτή.Πίστευα, ότι δεν θα μπορούσε ποτέ αυτό να συμβεί σε εμένα,γιατί πάντα έδινα και δίνω τον καλύτερο μου εαυτό και γιατί δεν θέλω να δημιουργώ προβλήματα στους συναδέλφους και στους πελάτες...
Ήτανε όμως και μια καλή αφορμή για να κάνω μια ενδοσκόπηση μέσα μου και να φιλοσοφήσω τα πράγματα και τις καταστάσεις κατανοώντας ότι με αυτά τα σημάδια (της μοίρας ίσως...) τι πρέπει να κάνω στην μελλοντική επαγγελματική μου πορεία και αναζήτηση...


Υ.Γ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις πρέπει να θεωρηθεί τελείως συμπωματική...

Πέμπτη, Αυγούστου 03, 2006

Διακοπές...


Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα πριν την έναρξη των "επίσημων" διακοπών μου...
Είμαι τόσο κουρασμένος από την ενασχόληση μου με πράγματα και δουλειές που είχα να τελειώσω αυτέ τις μέρες, που δεν ξέρω πόσο θα κάνω για να επανέλθω σε πιο ήρεμες καταστάσεις...
Πάντως είναι παράξενο...Γιατί να μην κάνουμε τις δουλειές (άσχετες οι περισσότερες...) και μετά τις διακοπές...?
Γιατί να αγχωνόμαστε τόσο...
Μάλλον χρειάζομαι ξεκούραση...!
Στην πανέμορφη Χαλκιδική...
Με την οικογένεια μου φυσικά...
Σας εύχομαι να περάσετε καλά, όλοι σας...