Σάββατο, Ιανουαρίου 23, 2010

Η οικονομική κρίση ως φυσικό επακόλουθο…


Πολλά γράφηκαν, πολλά ακουστήκαν και ακόμα περισσότερα θα δούμε, για την κρίση της οικονομίας στην χώρα μας…

Άλλωστε, από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, οι δύο αυτές λέξεις (οικονομική κρίση) κυριαρχούν στον πολιτικό και κοινωνικό βίο…

Στην συγκεκριμένη συγκυρία όμως υπάρχουν κάποιες διαφορές. Κάποια κυρίαρχα στοιχεία.

Πρώτον , ας υποθέσουμε ότι είμαστε μια μεγάλη παρέα. Βγαίνουμε συνεχώς έξω τα μεσημέρια, τα βράδια και γενικά διασκεδάζουμε. Περνάμε ωραία όλοι μαζί. Στην παρέα όμως, υπάρχουν και κάποιοι που δε μπορούν να πληρώσουν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Εμείς όμως, επειδή είμαστε σε καλύτερη οικονομική κατάσταση «τσοντάρουμε» πάντα, όταν έρχεται ο λογαριασμός του καταστήματος. Άλλωστε τι φίλοι είμαστε…
Κάποια στιγμή όμως, έρχεται ο καιρός όπου δεν έχουμε αρκετά λεφτά για να ανταπεξέλθουμε οικονομικά. Τι κάνουμε τότε…;
Ζητάμε από αυτούς που δανείζαμε (και βοηθούσαμε επιχορηγώντας τους), αυτά που δώσαμε στο παρελθόν…
Έτσι και οι «πλούσιες» χώρες ζητάνε από εμάς τα «χρωστούμενα»…

Δεύτερον. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα μεγάλο ποσό, για να επενδύσουμε σε προθεσμιακές τραπεζικές καταθέσεις. Φυσικά και θα κάνουμε μια έρευνα αγοράς, για να βρούμε το μεγαλύτερο επιτόκιο…
Έτσι κάνουνε και τα επενδυτικά σχήματα με την χώρα μας. Μας πιέζουν. Με δημοσιεύματα και στοιχεία (για να αυξήσουν το επιτόκιο δανεισμού), και να επενδύσουν με υψηλό επιτόκιο.

Απλά και ξεκάθαρα. Όσο για τις θεωρίες συνωμοσίας, που ακούμε και διαβάζουμε για την χώρα μας ;
Ήρθε ο λογαριασμός για να τον πληρώσουμε…

Σάββατο, Ιανουαρίου 16, 2010

Είναι πολλά τα λεφτά …Παναγιώτατε.


Θέλει και η Εκκλησία το management της. Έτσι είναι. Ψυχρά. καθαρά λογιστικά και κυρίως επιχειρηματικά πράγματα.


Όπως λέει και στο άρθρο «ΠΟΔΙ... ΠΑΤΑΕΙ στην Εθνική Τράπεζα η Εκκλησία, διεκδικώντας να έχει λόγο στα διοικητικά. Ζητεί δηλαδή να έχει εκπροσώπηση στο Διοικητικό Συμβούλιο - υποστηρίζοντας ότι είναι από τους βασικούς μετόχους της- αλλά και να της διανεμηθούν τα προβλεπόμενα μερίσματά της.» (Πηγή : Τα Νέα 14/01/2010)



Ζητάει να έχει ΛΟΓΟ. Φυσικό άλλωστε .Όταν δεν κυριαρχεί ο λόγος στην κύρια ασχολία σου, στα εσωτερικά σου. Μεταξύ των συνεργατών σου. Πρέπει κάπου να επιβληθείς, να ξεσπάσεις…



Υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Ή να επιβληθείς με την δύναμη του χρήματος ή να επιβληθείς με την δύναμη της βίας…


Ευτυχώς -για την ώρα- διάλεξε το πρώτο. Μόνο που δεν κατάλαβε κάτι (ή το ήξερε από πριν…;). Με 1,5% των μετοχών δεν μπορείς να έχεις και λόγο για την διαχείριση. Δεν μπορείς να επηρεάσεις σημαντικές καταστάσεις και αποφάσεις…


Η αλήθεια είναι όμως ότι διεκδικεί κάτι άλλο. Θέλει να αντιτεθεί, στην μη διανομή μερίσματος, γιατί... «με τη μη διανομή των μερισμάτων η Εκκλησία στερείται περίπου 20 εκατομμύρια ευρώ. Ποσό σημαντικό, όπως ανέφερε, αφού τα μοναδικά έσοδα της Εκκλησίας είναι από τα μισθώματα και τις μετοχές. Και όπως εκτιμούν εκκλησιαστικές πηγές, εάν η Εκκλησία στερηθεί και φέτος τα μερίσματά της κινδυνεύει να έχει ελλειμματικό προϋπολογισμό.» (Πηγή : Τα Νέα 14/01/2010).


Δεν υπάρχουν λόγια, για τις πράξεις της Εκκλησίας. Μήπως όμως υπάρχουν πράξεις…?