Παρασκευή, Νοεμβρίου 26, 2010

Ποιος φοβάται τις αλλαγές ;


Πολλοί ισχυρίζονται, ότι τις αλλαγές τις φοβούνται δύο –κυρίως ομάδες ανθρώπων.

Αυτοί που τις φοβούνται, επειδή δεν μπορούν να αντέξουν το ψυχικό βάρος ( όσον αφορά το άγνωστο αυτών) .

Αυτοί που δεν τις θέλουν για διάφορους λόγους (συνήθως συμφεροντολογικούς).

Δεν ξέρουμε φυσικά (ή ξέρουμε ;), σε ποια κατηγορία ανήκουν οι συμπαθέστατοι ιατροί του ΙΚΑ. Αναφέρομαι σε αυτούς, που αντιτίθενται στο σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης που-τον επόμενο μήνα- θα εφαρμοσθεί στο ταμείο.

Οι λόγοι της των αντιδράσεων κυρίως δύο.

Έλλειψη εκπαίδευσης (;) και το κυριότερο η απουσία γραμματειακής υποστήριξης...

Καταρχήν, το σύστημα αυτό βασίζεται σε καθαρά πληροφοριακή ηλεκτρονική πλατφόρμα. Είναι λιγάκι δύσκολο να μην γνωρίζει ο σημερινός ιατρός πώς δουλεύει ένα απλό πρόγραμμα. Φτάνει μια στοιχειώδης εκπαίδευση μιας ώρας (λιγότερο χρειάστηκαν οι φίλοι μου και συνάδελφοι φαρμακοποιοί), για να το εξοικειωθούν με αυτό.

Προβλήματα φυσικά θα υπάρξουν, τα οποία θα διορθωθούν στην πράξη.

Επίσης, ισχυρίζονται, ότι δεν υπάρχει γραμματειακή υποστήριξη ( ;).

Ποια θα ήταν η σημασία μιας γραμματειακής υποστήριξης, στην συνταγογράφηση φαρμάκων...Μόνο αυτοί το ξέρουν (;)

Φαίνεται λοιπόν, ότι τις μεταρρυθμίσεις αυτές στην διαδικασία συνταγογράφησης κάποιοι δεν τις θέλουν.

Το ερώτημα όμως είναι. Δεν τις θέλουν γιατί δεν μπορούν να τις αντέξουν ή για διάφορους λόγους...?

Πέμπτη, Νοεμβρίου 18, 2010

Αλλάζουμε (;) γιατί βουλιάζουμε (;)


Μήπως, θα πρέπει να είναι αυτό το κύριο νόημα της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης (ιδίως της δεύτερης Κυριακής).

Μήπως, έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ότι έχουμε δύναμη ?

Φυσικά –θα μπορούσε να πει κάποιος-υπάρχει και μια πολύ μεγάλη αποχή. Μια αποχή πρωτόγνωρη για την χώρα. Πιστεύω όμως, ότι το ποσοστό αυτών που δεν πήγαν να ψηφίσουν είναι με το μέρος εκείνων.

Εκείνων που ψήφισαν. Που θέλουν να αλλάξουν ΟΛΑ.

Σε όλα τα επίπεδα. Από την καθημερινή ζωή, μέχρι τα πιο μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια.

Να γίνουν ανατροπές και ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ. Αληθινές και όχι για τους τύπους (δηλ. για το ΔΝΤ).

Να απελευθερωθούν οι υγιείς δυνάμεις αυτής της χώρας. Να μπορέσουν να τραβήξουν, σαν μια ατμομηχανή και τα άλλα μέρη.

Να τα οδηγήσουν, σε ένα δρόμο πιο ομαλό και με πολλή ανάπτυξη.

Ψηφίσαμε λοιπόν αυτούς οι οποίοι δεν είχανε το καθαρό κομματικό παράσημο. Το ελευθέρας για να καπηλευθούν και να έχουν σε ομηρία πολύ κόσμο.

Αυτούς, που θεωρήσαμε ότι μπορούν να επιφέρουν τις αλλαγές. Αυτούς, οι οποίοι θα ανατρέψουν και θα ταρακουνήσουν αντιλήψεις και νοοτροπίες...

Τους γυρίσαμε την πλάτη. Όχι μόνο στους κομματικούς, αλλά και στους πάτρονες τους (π.χ. Εκκλησιαστικοί παράγοντες).

Χορηγοί-επίσημοι κάποιες φορές- ανθρώπων που ψηφοθηρούν με τις “ευλογίες” τους.

Όλα τα παραπάνω, γίνανε γιατί θλεουμε να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.

Οι άλλοι, μπορούν να ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΝ.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 12, 2010

Σκέψεις, αποχή και συνενοχή...


Πολλοί δηλώνουν, ότι δεν θέλουν- και δεν θα πάνε και την δεύτερη Κυριακή- να ψηφίσουν.

Δηλώνουν απογοητευμένοι, εξαπατημένοι ως και αδιάφοροι. Επίσης δηλώνουν-οι περισσότεροι από αυτούς- προοδευτικοί, ριζοσπάστες, αντισυστημικοί....

Υποστηρίζουν, ότι η αποχή θα δώσει ένα καλό μάθημα στους πολιτικούς. Ένα μήνυμα (ίσως κατά του μνημονίου,) που θα συνετίσει.

Έχουν δίκιο για την απογοήτευση τους. Έγιναν ελάχιστα σε αυτήν την χώρα. Έπρπεπε να γίνουν περισσότερα. Η κρίση ευνοεί άλλωστε τέτοιου είδους αντιδράσεις.

Αντιδράσεις –και αποφάσεις-, πιο στρατηγικές και έξυπνες θα έπρεπε να κάνουν και να πάρουν ,οι ίδιοι οι απέχοντες.

Να διαμαρτυρηθούν –με την ψήφο τους- ενάντια σε εκείνους.

Σε εκείνους, που τους λοιδωρούν.

Σε εκείνους, που τους απομηζούν σαν παρασιτικά μικρόβια.

Σε εκείνους, που ανοικτά δηλώνουν υπέρμαχοι της συντήρησης. Υπέρμαχοι ορισμένων ομάδων και συντεχνιών.

Σε εκείνους, που μας αποκλείουν από αποφάσεις που αφορούν εμάς.

Εμείς λοιπόν θα τους αφήσουμε...;

Σάββατο, Νοεμβρίου 06, 2010

Aυτοδιοίκηση, μνημόνιο και εκλογές.


Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες μέρες, σχετικά με τις επικείμενες εκλογές.

Θα ψηφήσουμε αυτοδιοικητικά ; Θα ψηφίσουμε αντιμνημονιακά ;

Το θέμα είναι, να ψηφίσουμε αυτούς που θα μας πείσουν. Θα μας πείσουν με τον μεστό και ειλικρινή τους λόγο, για την πραγματοποίηση των έργων.

Έργα που χρειάζεται η κάθε κοινότητα, Δήμος και Περιφέρεια. Μικρά και μεγάλα.

Πώς θα τους αναγνωρίσουμε ;

Οι υποψήφιοι αυτοί, ΔΕΝ χρησιμοποιούν τακτικές τύπου life style ( ντύνομαι Ζορό για να εντυπωσιάσω, αλλά αφήνω να στεγνώσει η λίμνη Κορώνεια...)

Οι υποψήφιοι αυτοί, ΔΕΝ χρησιμοποιούν βαρύγδουπες εκφράσεις (όλοι οι Αθηναίοι είναι ευχαριστημένοι από εμένα...).

Οι υποψήφιοι αυτοί, είναι χαμηλού προφίλ και δεν τάζουν λαγούς με πετραχείλια. Δεν υπόσχονται «τον κόσμο όλο» σε όλο τον κόσμο....

Οι υποψήφιοι αυτοί, δεν αναφέρονται συνεχώς στο κακό μνημόνιο για να χαϊδεύουν αυτιά. Γνωρίζουν και οι ίδιοι, ότι είναι ένα ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΚΟ.

Καλή ψήφο.