Έλλειψη χρόνου...

Χρόνος...
Αυτός ο πολύτιμος φίλος, εχθρός, συνεργάτης, και ίσως δυνάστης....
Πόσες διαφορετικές έννοιες, θα μπορούσαν να του αποδοθούν...
Ανάλογα ,βέβαια με την περίσταση στην οποία βρισκόμαστε.Αυτή, συνήθως είναι που επηρεάζει την γνώμη μας, για τον χρόνο.
Κάποιοι, τον έχουν σε επάρκεια και κάποιοι δεν έχουν χρόνο ούτε να τον σκεφτούν...
Με τους δεύτερους, να υπερτερούν σαφώς των πρώτων.
Η αιτία...;
Πολλές, καθημερινές διαφορετικές ασχολίες, που μας αναγκάζουν να αφήσουμε πίσω μας κάποιες βασικές ανθρώπινες ανάγκες...
Ανάγκες, που τις αμελούμε αλλά τις ξαναθυμόμαστε, όταν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη...
Μόνο τότε, σκεφτόμαστε-κάνοντας μια αναδρομή-πόσο χρόνο σπαταλήσαμε σε ανούσιες πράξεις και ενέργειες...
"Πες μου, πού πουλάνε χρόνο να αγοράσω...", λένε κάποιοι.
Δύσκολο να απαντήσει κανείς,και ακόμα πιο δύσκολο να βρει χρόνο για να το σκεφτεί...

Ο Γολγοθάς της Μάνας...

Είναι εδώ και πολλές μέρες, όπου έρχεται στο μυαλό η εικόνα της τραγικής-κατά άλλους ηρωίδας,εγώ επιμένω να λέω,τραγικής-μάνας, της Νατέλα Ιτσουάϊντζε...
Η μάνα η οποία έχασε το παιδί της, ένα χρόνο πριν και ψάχνει απεγνωσμένα να το βρει(;),γνωρίζοντας βέβαια και η ίδια, ότι δεν είναι πια ζωντανό...
Οι έρευνες, άκαρπες μέχρι τώρα...η σιωπή μιας πόλης ΕΝΟΧΗ...αρκετοί γνωρίζουν, αλλά δεν μιλάνε...
Θυμίζει την προστασία (omerta), στους μαφιόζους της Σικελίας από ολόκληρα χωριά, που ζούσαν και εξαρτιζόντουσαν οικονομικά από αυτούς...
Τώρα η Νατέλα ζήτησε την συνδρομή της Ιντερπόλ,
για να βρει τι...?
Το επαναλαμβάνω, το άψυχο κορμάκι του παιδιού της...;
Από την άλλη πλευρά, η Ελληνική Αστυνομία του Πολύδωρα...της ζαρντινιέρας, των άσχετων συλλήψεων στις φοιτητικές πορείες,την παντελή απουσία από την διαφύλαξη της τάξης από αληθινά επικίνδυνα στοιχεία...
Στο Blog Του kaltsovrako,υπάρχει ένα πολύ ωραίο κείμενο, για τον αναίσχυντο αυτόν άνθρωπο, που μπορεί να συνεχίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην "πατρίδα", χωρίς την παραμικρή τύψη για το περιστατικό της Βέροιας...
Δύο πρόσωπα διαφορετικά, αλλά που συνδέονται στενά μεταξύ τους, μέσα από την δική τους πορεία...
Υπάρχει όμως και μία μεγάλη διαφορά...
Η Νατέλα θα μείνει αξέχαστη... ο άλλος θα ξεχαστεί, και πολύ γρήγορα...
Αγαπημένη μου Νατέλα να το ξέρεις, είμαστε μαζί σου ,και είμαστε πολλοί...πάρα πολλοί...