Κυριακή, Νοεμβρίου 11, 2007

Καριέρα και ποιότητα ζωής...


Είναι-πιστεύω- από τις χαρές της ζωής, οι συναντήσεις με φίλους τους οποίους δεν βλέπεις συχνά αλλά δεν τους ξεχνάς, και προσπαθείς πάντα να τους δεις και να τα πεις "από κοντά" μαζί τους.
Μια τέτοια συνάντηση υπήρξε λοιπόν το περασμένο Σάββατο, σε ένα από τα πολύ ωραία και χαμηλών τόνων καφέ, που υπάρχουν στην Θεσσαλονίκη.Ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης αφιερώθηκε στα προβλήματα που συναντά ο σύγχρονος εργαζόμενος...
Ένα από αυτά, είναι η αφόρητη πίεση που δημιουργεί η εκάστοτε εργοδοσία και ο ελάχιστος χρόνος ως αποτέλεσμα αυτής.Αρκετοί-ίσως- θα συμφωνήσετε με την επισήμανση αυτή, η οποία ζητάει όμως και την δική της εξήγηση.Μια εξήγηση που χρειάζεται να δοθεί περισσότερο στους ίδιους τους εαυτούς μας.
Φτάσαμε λοιπόν στο συμπέρασμα-το οποίο συμπίπτει και με αντίστοιχες θέσεις άλλων συνομήλικων μας-ότι τελικά η "καριέρα" είναι μια ψευδαίσθηση, ένα ψεύτικο όραμα που σε μπολιάζουν στην αρχή ιδίως του επαγγελματικού σου βίου, έτσι ώστε να γίνεις στην ουσία ένας σκλάβος της, παντοτινά υποταγμένος σε αυτήν.Μια καριέρα γεμάτη αμέτρητο άγχος, ατέλειωτες υποχωρήσεις -παραχωρήσεις και ελάχιστο προσωπικό χρόνο...
Το θέμα είναι να το καταλάβει κάποιος -έστω και αργά- και να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις,όπως έκανε και ο συγκεκριμένος φίλος.Λιγότερη δουλειά-χωρίς την μανία της "επιτυχημένου μάνατζερ"-και περισσότερος χρόνος για τους εαυτούς μας...
Τελικά, είναι ίσως μονόδρομος η λύση αυτή για κάθε άνθρωπο που δεν θέλει να χάσει την αξιοπρέπεια αλλά και την αυτοεκτίμηση του.
Σας προτρέπω λοιπόν να πιείτε και εσείς, έναν αντίστοιχο καφέ με κάποιον φίλο.
Τον χρόνο θα τον βρείτε, είμαι σίγουρος...

4 σχόλια:

Haris είπε...

Εγώ πίνω καφέ τώρα μόνος μου. Όχι επειδή δεν έχω χρόνο -δεν έχω τέτοιο φίλο. Και έτσι αναγκάζομαι όλες αυτές τις σκέψεις που γράφεις να τις επαναλαμβάνω στον εαυτό μου.

Μισώ της δουλειά. Δεν θέλω να δουλεύω. Θέλω να δημιουργώ μόνο. Γίνεται;

Haris είπε...

@ Haris

Mπορείς να τα κάνεις όλα αυτά, αν ελαχιστοποιήσεις τις (καταναλωτικές ) ανάγκες σου...
Εκεί, είναι που χρειάζεται το σθένος...
Μπορούμε...?

Ανώνυμος είπε...

ΒΑΡΙΕΜΑΙ.

Haris είπε...

@ anisixos

Πολύ καλά κάνεις...
Το ίδιο και εγώ...!