Είναι ο τίτλος, που ταιριάζει απόλυτα για την κατάσταση που επικρατεί ανάμεσα σε αυτές τις δύο ομάδες...
Η σκέψη αυτή, πηγάζει από προσωπική εμπειρία. Μετά από συζητήσεις. Οι Δημόσιοι υπάλληλοι ωρύονται (φυσικό ως ένα σημείο) για την περικοπή στον μισθό τους.
Δεν είναι και εύκολο, να σου λένε ότι θα ζεις με λιγότερα. Θα προγραμματίζεις την ζωή σου με διαφορετικά δεδομένα, που ήξερες και είχες.
Από την άλλη, «τα βάζουν» και θέλουν (πολλοί το απαιτούν μάλιστα) να πληρώσουν (με αντίστοιχες περικοπές) και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι.
Χωρίς να σκέφτονται, ότι ο μισθός τους εξασφαλίζεται από τις κρατήσεις που υπόκεινται όλοι οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα.
Δεν φταίνε αυτοί (οι ΔΥ) όμως. Φταίει η νοοτροπία που εδραιώθηκε τόσα χρόνια. Η ασυλία και ο αυταρχισμός (πολλών και όχι όλων), που δουλεύουν στο Δημόσιο.
Ένα Δημόσιο, που ευθύνεται για ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής δυσπραγίας.
Ας το σκεφτούν λοιπόν καλύτερα .Ας ζητήσουν αλλού τις ευθύνες. Στους ανθρώπους που τους βοήθησαν να έχουν τον σταθερό μισθό...
Αυτόν, που δεν ξέρουμε αν θα έχουμε εμείς τον επόμενο μήνα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου