Παρασκευή, Μαρτίου 18, 2011

Υπάρχει ελπίδα ?









Είναι το ερώτημα, που κάνουν όλοι σχεδόν στις συζητήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό .

Οι απαντήσεις πολλές, οι περισσότερες αρνητικές . Αυτό όμως που φαίνεται, είναι ότι δεν υπάρχουν ρεαλιστικές απαντήσεις .

Ίσως, γιατί είναι δύσκολο στους πολίτες να δεχθούν την σκληρή πραγματικότητα.

Αρνούνται να δεχθούν την σκληρή και γεμάτη οξείες γωνίες πραγματικότητα .Θέλουν να βλέπουν μια στρογγυλεμένη και γεμάτη καμπύλες κατάσταση. Πιο εύπεπτη και πιο χειρίσημη. Που δεν ενοχλεί, αλλά χαϊδεύει τα αυτιά.

Στα χαρτιά όμως....

Παρόλο που -φαίνεται- να επετεύχθη μια καταρχήν συμφωνία για επιμήκυνση του χρέους, η κατάσταση θα παραμένει δύσκολη και ζοφερή.

Συμφωνούμε όλοι, ότι το κλειδί για να ορθοποδήσει η οικονομία αλλά και η κοινωνία είναι η ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που θα έρθει, κάνοντας στοχευμένες κινήσεις και στρατηγικές.

Με θάρρος και τόλμη. Δύο στοιχεία που έλειψαν μέχρι τώρα από την παρούσα κυβέρνηση.

Να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία , να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα, να γίνονται συνεχοί έλεγχοι.

Για να υπάρχει ένα κράτος Δικαίου, έτσι ώστε ο Πολίτης να νιώθει προστατευμένος. Από τακτικές ελέγχου- της αγοράς- με δόλιους σκοπούς και αποκλεισμού.

Μόνο τότε, θα απελευθερωθούν οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και η χώρα θα βρει τον δικό της βηματισμό.

Ένα βηματισμό που θα βασίζεται στην ανάπτυξη, την δημιουργία και την απασχόληση για ένα μεγάλο μέρος αυτής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: