Η μέρας μνήμης, για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Μια ημέρα αφιερωμένη, στην μνήμη εκατοντάδων χιλιάδων ΨΥΧΩΝ.
Ψυχές που χαθήκαν ΑΔΙΚΑ. Άνθρωποι, που δεν έφταιξαν σε τίποτα .Άνθρωποι, που γνώρισαν το πιο σκληρό πρόσωπο του Τουρκικού κράτους.
Ενός κράτους, που μέσα από την γενοκτονία των Ποντίων θέλησε να αναδημιουργηθεί.,Θέλησε να αποκοπεί από, την ιστορία του.Να σβήσει το παρελθόν του...
Είναι γνωστό σε όλους άλλωστε ότι η Τουρκία βασίστηκε για πολλά χρόνια στις μειονότητες που υπήρχαν. Μειονότητες ς –συμπεριλαμβανομένων και της Ελληνοποντιακής -οι οποίες βοήθησαν στον οικονομικό, κοινωνικό αλλά και πολιτιστικό τομέα...
Για ανταμοιβή λοιπόν, θεώρησαν ότι με μια γενοκτονία θα ¨καθάριζαν¨ τον ζωτικό τους χώρο. Νόμιζαν ότι έτσι θα προόδευαν ακόμη περισσότερο. Την θέση της, την γνωρίζουμε ποια είναι στην σύγχρονη εποχή. Μια πλήρης αποτυχία...
Αυτή την μέρα λοιπόν θυμόμαστε και απαιτούμε.
Θυμόμαστε τους νεκρούς προγόνους μας, που χάθηκαν εξαιτίας της θηριωδίας.
Απαιτούμε -έστω την μετά θάνατο-δικαίωση τους από το Τουρκικό κράτος, με την αναγνώριση της γενοκτονίας.
Για να αναπαυθούν οι ψυχές τους και να δικαιωθεί η ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου