Πολλοί δηλώνουν, ότι δεν θέλουν- και δεν θα πάνε και την δεύτερη Κυριακή- να ψηφίσουν.
Δηλώνουν απογοητευμένοι, εξαπατημένοι ως και αδιάφοροι. Επίσης δηλώνουν-οι περισσότεροι από αυτούς- προοδευτικοί, ριζοσπάστες, αντισυστημικοί....
Υποστηρίζουν, ότι η αποχή θα δώσει ένα καλό μάθημα στους πολιτικούς. Ένα μήνυμα (ίσως κατά του μνημονίου,) που θα συνετίσει.
Έχουν δίκιο για την απογοήτευση τους. Έγιναν ελάχιστα σε αυτήν την χώρα. Έπρπεπε να γίνουν περισσότερα. Η κρίση ευνοεί άλλωστε τέτοιου είδους αντιδράσεις.
Αντιδράσεις –και αποφάσεις-, πιο στρατηγικές και έξυπνες θα έπρεπε να κάνουν και να πάρουν ,οι ίδιοι οι απέχοντες.
Να διαμαρτυρηθούν –με την ψήφο τους- ενάντια σε εκείνους.
Σε εκείνους, που τους λοιδωρούν.
Σε εκείνους, που τους απομηζούν σαν παρασιτικά μικρόβια.
Σε εκείνους, που ανοικτά δηλώνουν υπέρμαχοι της συντήρησης. Υπέρμαχοι ορισμένων ομάδων και συντεχνιών.
Σε εκείνους, που μας αποκλείουν από αποφάσεις που αφορούν εμάς.
Εμείς λοιπόν θα τους αφήσουμε...;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου