Μήπως, θα πρέπει να είναι αυτό το κύριο νόημα της τελευταίας εκλογικής αναμέτρησης (ιδίως της δεύτερης Κυριακής).
Μήπως, έχουμε αρχίσει να καταλαβαίνουμε ότι έχουμε δύναμη ?
Φυσικά –θα μπορούσε να πει κάποιος-υπάρχει και μια πολύ μεγάλη αποχή. Μια αποχή πρωτόγνωρη για την χώρα. Πιστεύω όμως, ότι το ποσοστό αυτών που δεν πήγαν να ψηφίσουν είναι με το μέρος εκείνων.
Εκείνων που ψήφισαν. Που θέλουν να αλλάξουν ΟΛΑ.
Σε όλα τα επίπεδα. Από την καθημερινή ζωή, μέχρι τα πιο μακροπρόθεσμα στρατηγικά σχέδια.
Να γίνουν ανατροπές και ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ. Αληθινές και όχι για τους τύπους (δηλ. για το ΔΝΤ).
Να απελευθερωθούν οι υγιείς δυνάμεις αυτής της χώρας. Να μπορέσουν να τραβήξουν, σαν μια ατμομηχανή και τα άλλα μέρη.
Να τα οδηγήσουν, σε ένα δρόμο πιο ομαλό και με πολλή ανάπτυξη.
Ψηφίσαμε λοιπόν αυτούς οι οποίοι δεν είχανε το καθαρό κομματικό παράσημο. Το ελευθέρας για να καπηλευθούν και να έχουν σε ομηρία πολύ κόσμο.
Αυτούς, που θεωρήσαμε ότι μπορούν να επιφέρουν τις αλλαγές. Αυτούς, οι οποίοι θα ανατρέψουν και θα ταρακουνήσουν αντιλήψεις και νοοτροπίες...
Τους γυρίσαμε την πλάτη. Όχι μόνο στους κομματικούς, αλλά και στους πάτρονες τους (π.χ. Εκκλησιαστικοί παράγοντες).
Χορηγοί-επίσημοι κάποιες φορές- ανθρώπων που ψηφοθηρούν με τις “ευλογίες” τους.
Όλα τα παραπάνω, γίνανε γιατί θλεουμε να ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ.
Οι άλλοι, μπορούν να ΒΟΥΛΙΑΞΟΥΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου